اطلاعیه نهضت آزادی به مناسبت روز گارگر
بسمه تعالی
روز کارگر یادآور آگاهی مردم جهان نسبت به یکی از حقوق طبیعی زحمتکشان جامعه انسانی است، روز اول ماه مه ۱۸۸۶ یادگار قیام کارکران شهر شیکاگو است که از زیادی کار به جان آمده خواستار ۸ ساعت کار در شبانهروز بودند که با مقاومت و مخالفت کارفرمایان روبرو شده و در نتیجه منجر به سرکوبی شدید آنان میگردد. سه سال بعد از این واقعه در کنگره جهانی جنبش انقلابی کارگران این روز را روز همبستگی بینالمللی کارگران سراسر جهان انتخاب نموده و از آن سال تا کنون همه ساله در این روز تظاهرات باشکوهی در سراسر جهان برپا میگردد.
* * *
اما در نظام منبعث از مکتب توحیدی اسلام که والاترین ارزش را برای انسان قائل است، قیام و اقدام برای کسب حقوق طبیعی و شرعی نه فقط یک حق که یک وظیفه است. پیامبر بزرگ اسلام با صراحت اعلام میکند که «از کارگر بیش ازحد توانائیش کار نخواهید» ـ «من بر دست پینه بسته کارگر بوسه میزنم» و «دستاوردی پاکیزهتر و با ارزشتر از دسترنج کارگر نمیباشد» و نیز در مورد رفاه و تأمین حقوق طبیعی و اولیه کارگران میفرماید: «کارگر باید از حیث خانه و وسیله رفت وآمد و خانواده تأمین باشد».
از دیدگاه اسلامی ما کارگر فقط در کارگران صنعتی و زیر سقف کارگاه خلاصه نمیشود، بلکه هر کسی که در برابر کار و تولید ارزش، اجرت میگیرد کارگر است، خواه در صنعت بزرگ یا کوچک، مرزعه یا خانه، راه و مغازه. در مکتب اسلام تأکید شده است که حقوق کارگر را بپردازید قبل از آنکه عرق او خشک شود. بنابراین حقوق کارگر به کسی تعلق میگیرد که برای ایجاد ارزش زحمت کشیده و تولید ارزش بنماید نه آنکه کار نکرده به کسوت کارگری درآید و حقوق کارگری طلب کند.
در دوران گذشته که همه ارزشهای متعالی مسخ شده بود و یادآوری حقوق انسانی به هر شکلی که باشد برای رژیم ضدمردمی وحشتآور مینمود روز کارگر به حساب نمیآمد و اگر کسی یادی از آن میکرد کمونیست و ضدامنیتی بشمار میرفت تا اینکه از چند سال پش بدین طرف در ضمن برنامههای عوامفریبانه و مسخکنندهای حقایق و واقعیتهای دستگاه سرسپرده گنجانیده شد و به شکلی مسخره خود را مدافع کارگر و حقوق او معرفی کردند و با وعدههای مشارکت در سود یا مالکیت صنعتی کارگران را موقتاً ساکت نموده و در مقابل مسائل گوناگون امنیتی طبقه کارگران را به صورت وسیله قدرت و تبلیغ خود درآوردند. بدین ترتیب ضمن پرداخت بعضی امتیازات مادی کارگر را از حقیقت انسانی و آزادی محروم سازند، در حالیکه اینک در بهار آزادی و در آستانه نظام اسلامی سعی میشود که هم حقوق حقه مادی کارگر پرداخت شود و هم آزادی انسانی او و نقش سازمان یافته او در مدیریت کارگاه و جامعه ملحوظ گردد.
بکوشیم که با تمام وجود خود، کار و کوشش خود، با وحدت و صداقت خود نسبت به جمهوری اسلامی که ثمره پرارزش انقلاب اسلامی خلق ما است و اقتدار بخشیدن به این دستاورد بینظیر و به پاس سنت فداکاری طبقه کارگر و زحمتکش مقام کارگر را عزیز و ارجمند داشته و او را در مقام واقعی خود در جامعه قرار دهیم تا از این رهگذر به حفظ و حراست وحدت اسلامی خود نائل آئیم. نظمی نوین و ارمغانی جدید از روابط و پیوند اجتماعی و انسانی به جامعه بشریت عرضه بداریم.
نهضت آزادی ایران
۹/ اردیبهشت/ ۱۳۵۸