برگزاری مراسم بزرگداشت سالگرد وفات”مهندس مهدی بازرگان در تبریز
۴/۱۱/۱۳۸۷
به مناسبت فرا رسیدن سالروز وفات مرحوم مهندس بازرگان دبیر کل فقید نهضت آزادی ایران مراسمی با حضور فعالان سیاسی و دانشجویان و علاقه مندان به مرحوم بازرگان روز سه شنبه یکم بهمن ماه در تبریز برگزار گردید.در این مراسم که در منزل یکئ از اعضای نهضت بر پا شده بود دو تن از چهره های شاخص سیاسی در تبریز به ایراد سخنرانی پرداختند.
اولین سخنران برنامه دکتر کریم عابدی استاد دانشگاه و مسئول جبهه ئ مشارکت ایران اسلامی در آذربایجان شرقی بود که با اشاره به خصوصیات تعبدی و دیانتی مهندس بازرگان تصاد ف برگزاری این مراسم با ایام محرم را بهترین فرصت برای بررسی و تطبیق فعالیت ها و عملکرد بازرگان با سیره و دستورات و عملکرد امام حسین (ع) دانسته و وی را سیاستمداری متدین معرفی کرد که به تبعیت از اباعبداله الحسین در عرصه ی اجتماعی حضور داشت.
دکتر عابدی با تشریح مراتب انس و الفت مهندس بازرگان با قرآن تاکید کرد بازرگان نه تنها بر روی قرآن تحقیق می کرد بلکه با قرآن فکر میکرد .وی با بیان خاطره ای از مرتضی مطهری در مورد مرحوم بازرگان انگیزه ی دینی وئ را در تمام مسایل و فعالیتها از امتیازات این مجاهد خستگی ناپذیر عنوان کرد.مطهری گفته بود :من تنها کسی که دیدم از طریق دین وارد سیاست شده بود نه از طریق سیاست وارد دین بازرگان بود.
عضو شورای مرکزی مشارکت در بخش دیگری از سخنان خویش هدف بازرگان را از ورود به عرصه ئ سیاست کسب قدرت ندانسته بلکه وی را دارای درد ملت و درد حق و هدف رحمانی دانست.عابدی گفت:”عدم وجود ترس از غیر خدا در ضمیر بازرگان و روحیه تسلیم نا پذیری او را به عنوان اسطوره تسلیم ناپذیری در عرصه ی سیاسی ایران معرفی کرد.در فضایی که حتئ نام بردن از مصدق اقدامی انتحاری و جسوررانه قلمداد میشد این بازرگان بود که پس از کودتا اولین بار در دانشگاه تهران نام وئ را با صدای بلند در میان تشویقها و دست زدن ها ی دانشجویان به زبان آورد و حتی هنگامی که در مشهد در مورد سفر شاه به آنجا و زیارت امام رضا(ع) سخن میگفت به صراحت عبارت- گربه عابد شد – را به کار گرفته بود.”
عابدی با بیان برخی ویژگیهای ذاتی و خصایص معرفتی بازرگان از جمله صداقت و تقوای سیاسی و ایمان و انصاف و داوری و عدم داشتن استبداد رای گفت:” بازرگان قبل از اینکه آزادی خواه باشد آزاده بود”وئ در بخش پایانی سخنان خود یادآوری کرد:”بازرگان به ما آموخت حضور دیانت در سیاست نه تنها به خشونت و تحجر نمی انجامد که حتی میتواند عرصه ی سیاسی را به بستری از محبت و عاری از کینه بدل سازد”
دومین سخنران مراسم ذکر شده آقای علی فرید یحیایی از فعالین ملی-مذهبی بود که سخنرانی خود را با عنوان “بازرگان سمبل کار آفرینی اجتماعی ” ایراد نمود.وی در اغاز سخنان خود گفت:”موضوع سخن من از یک تعبیر دکتر سروش در مورد بازرگان الهام گرفته که – او به اسم بازرگان بود نه به صفت –و الحق او در مفهوم رایج جامعه تاجر و دلال نبود که با باورها و ارزش های مورد قبول خویش و زندگی دوستانش معامله کند.مصداق این رفتار آن بنده ی راستین خداوند در دفاع از عملکرد خود و دوستانش در فضای سنگین سیاسی سال ۵۸ در جریان تسخیر سفارت آمریکا و دادگاه عباس امیر انتظام کاملا نمایان بود.”
یحیایی با بیان اینکه امروزه نیاز جوامع بشری و الزام اجتماعی جریان نو اندیشی دینی بررسی مفهوم کار آفرینی اجتماعی است محور سخنان خود را بررسی شخصیت بازرگان از منظر این مفهوم قرار داد.وئ کار آفرینی اجتماعی را فرآیندی دانست که در جریان آن افراد گروه ها و بخش های اجتماعی به طور داوطلبانه کار میکنند تا از دارایی های اجتماعی که بدون استفاده مانده ارزش آفرینی کنند و فرصت های ناشی از آن را تشخیص دهند که در این مورد میتوان به به اعتماد و اعتبار و فرهنگ و ارزشهای اخلاق عمومی به عنوان مصادیق دارایی های اجتماعی اشاره نمود.
یحیایی خاطر نشان کرد:”به عقیده ی” پرابهو” کار آفرینان اجتماعی به واسطه ی ایدئولوژی و رسالت و شیوه و اهدافشان از کارآفرینان اقتصادی متمایز میشوند. همچنین تعهد اجتماعی و تمایل کم به پاداش از ویژگی های آنهاست میتوان ویژگی های زیر را به عنوان عوامل حیاتی موفقیت در کار آفرینی اجتماعی نام برد:صداقت و شوروشوق و روشنی اهداف و تعهد و شهامت و ارزشها و تمرکز بر مخاطب و اشتیاق بر برنامه ریزی و اقدام جسوررانه و انعطاف پذیری.”
بین ترتیب یحیایی بازرگان را به عنوان مصداق عینئ کار آفرینی اجتماعی نام برد و اساسی ترین فعالیتهای وی را در این زمینه دانست. تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان و تاسیس انجمن اسلامی مهندسان و راه اندازی گروه یاد و تشکیل نهضت آزادی ایران تاسیس جمعیت دفاع از آزادی و حقوق بشر و بسیاری از کارهای دیگر که با تلاش مهندس بازرگان شکل گرفتند.
یحیایی در پایان سخنانش از توانمند سازی احزاب با سابقه و تقویت نهاد های حمایتی و تقویت تشکلهای صنفی و راه اندازی انجمن های محلی برای شادابی و سلامتی و همچنین انجمن های مبارزه با تبعیض را از راهکارهای پیش روی جامعه ی ایران دانست.