بیانیه شماره ۵ پیرامون انتخابات مجلس شورای اسلامی چرا نهضت آزادی کاندیدا معرفی نکرد؟
هموطنان عزیز:
نهضت آزادی ایران پیش و بیش از هر گروه دیگر به اهمیت انتخابات دوره دوم مجلس شورای اسلامی توجه کرد و در مردادماه ۱۳۶۲ با نطق قبل از دستور آقای مهندس بازرگان و انتشار ۴ بیانیه پیرامون انتخابات توجه عموم هموطنان را به این مسأله سرنوشتساز جلب نمود. هدف نهضت از طرح این مسأله تأمین آزادی و مشارکت طبقات مردم در تعیین سرنوشت و تحقق بخشیدن به آرمان مقدس انقلاب یعنی استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و حفظ حاکمیت ملی و اجرای کامل قانون اساسی بود.
به دنبال طرح مسأله، نهضت با درخواست اجازه برگزاری دو سمینار «تأمین آزادی انتخابات» و «آزادی و انتخابات» در انجام این وظیفه مقدس اسلامی و ملی اقدام نمود که، علیرغم تشکیل سمینارهای مشابه توسط موافقین، اولی با مخالفت وزارت کشور و حمله به دفتر نهضت و ضرب و شتم مسئولین و هواداران و دومی به عدم اجازه این وزارت منجر شد. همزمان با وعدهها و اصرارهای مقامات مسئول بر آزادی انتخابات، نشریات انتخاباتی نهضت، پیک ۲۱ «آزادی و انتخابات» و پیک ۲۳ «سرنوشت تأسفبار سمینار آزادی انتخابات»، به دستور دادستانی انقلاب تهران توسط ستاد عملیات کمیته مرکزی از دکههای روزنامهفروشی و کتابفروشیها و حتی غرفه کتاب نهضت جمعآوری شد و با این اقدام از یکطرف انتخابکنندگان از شنیدن نظرات مختلف محروم شدند و از طرف دیگر عدم امنیت و آزادی انتخابشوندگان به خوبی روشن گردید.
نهضت آزادی ایران در اجرای فرمان «فاستقم کما امرت» مأیوس نگشته، از پای ننشست و پس از آنکه وزارت کشور تاریخ ۲۸ اسفند تا ۴ فروردین را برای ثبت نام داوطلبان نمایندگی اعلام نمود و با توجه به این نکته که گروهها و نامزدهای موافق حاکمیت از نشر نظریات خود در روزنامهها بهرهمند بوده و نهضت از چنین امکاناتی محروم است تلگراف۵۵۵/۴/۳۹ (مورخ) ۲۴/۱۲/۶۲ ذیل را به منظور تأمین شرایط لازم برای مشارکت در فعالیتهای انتخاباتی به رئیس جمهور مخابره نمود.
تلگرام شهری ـ فوری
بسمه تعالی
حجهالاسلام جناب آقای خامنهای رئیسجمهوری اسلامی ایران
با احترام، از آنجا که نهضت آزادی ایران شرکت در انتخابات را حق و وظیفه خود میداند و شرکت در این امر منوط به در اختیار داشتن امکانات و در درجه اول روزنامهای است که نظرات ما را بدون سانسور منتشر کند. لذا بدین وسیله از جنابعالی بهعنوان مسئول اجرای قانون اساسی و تنظیم روابط قوای سهگانه کشور و رئیس قوه مجریه تقاضا داریم ترتیبی فراهم آورید که بهعنوان تأمین اولین شرط و امکان از روزنامه میزان که نظرات ما را آزادانه منتشر مینمود بلافاصله رفع توقیف شود تا بتوانیم در مدت محدودی که برای فعالیتهای انتخاباتی در نظر گرفته شده است اقدامات لازم را به عمل آوریم. با امید آنکه این تلگراف به سرنوشت تلگرافات و نامههای گذشته دچار نشده و از طرف جنابعالی بلاجواب نماند.
والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته
نهضت آزادی ایران
۲۴/۱۲/۶۲
متأسفانه، از طرف مسئولان مملکتی به این تلگرام پاسخی داده نشد. تنها رئیس دیوان عالی کشور در خطبه نماز جمعه ۲۶/۱۲/۶۲ با پاسخ ذیل وصول تلگرام را اعلام داشتند:
«نیمههای شب به من تلگراف زدند که اگر میخواهید انتخابات آزاد باشد، روزنامه ما را آزاد کنید والا انتخابات آزاد نیست. من هم نفهمیدم روزنامه آنها را باید آزاد کنیم یا همه را…»
با توجه به عدم صدور پاسخ و یا اقدامی مقتضی از طرف رئیسجمهوری، شورای عالی قضائی، وزارت کشور و ادامه محدودیت فعالیت نهضت آزادی و عدم امکان در میان نهادن مسائل مهم کشور با مردم، نهضت آزادی ایران اجباراً و عملاً از مشارکت مؤثر در معرفی کاندیداها محروم ماند و احقاق این حق اسلامی و انجام این وظیفه ملی غیرممکن گشت.
لذا با ابراز تأسف به استحضار هموطنان عزیز میرسانیم که نهضت آزادی ایران علیرغم احساس تکلیف و وظیفه برای مشارکت در انتخابات و علیرغم وعدههای مقامات مسئول، به دلیل شرائطی که به کشور حاکم است از انجام این وظیفه بزرگ اسلامی و ملی محروم گردیده است و برای دومین دوره مجلس شورای اسلامی کاندیدا معرفی ننمود.
ربنا ولا تحملنا ما لاطاقه لنا به
نهضت آزادی ایران
۴ فروردین ۱۳۶۳