مادر عماد بهاور: چقدر فشار روی قاضی برای تغییر نظر بوده است؟
۲۲ مهر , ۱۳۹۲
مادر عماد بهاور، فعال زندانی جنبش سبز و مسئول شاخه جوانان نهضت آزادی ایران، میگوید که قاضی دادگاه تجدید نظر ابتدا حکم پنج سال حبس برای پسرش صادر کرده اما احتمالا بر اثر فشارهای بیرونی آن را به هفت سال افزایش داده است.
عماد بهاور به هفت سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد. محکومیت این فعال سیاسی به گفته فریده غیرت، وکیل او، قطعی است. حکم هفت سال حبس تعزیری برای عماد بهاور در حالی صادر شده که از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر و همچنین دفتر پورمحمدی، وزیر دادگستری، به خانواده او گفته بودند حکم قطعی صادره برای آقای بهاور ۵ سال است.
خانم طاهره طاهریان، مادر عماد بهاور در مصاحبه با فرشته قاصی از”روز” میگوید: پس از نقض حکم از سوی دیوان عالی کشور، قاضی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر به ما گفت که حکم ۵ سال را برای عماد صادر کرده است. از دفتر آقای پورمحمدی، وزیر دادگستری هم زیر نامه من را پاراف کردند که حکم عماد بهاور ۵ سال صادرشده. اما الآن حکم را ۷ سال اعلام کردهاند! حالا سوال من این است که چرا و به چه دلیل قاضی که قسمخورده قضاوتش را درست انجام دهد اینگونه حکمش را تغییر میدهد و چقدر فشار روی او بوده که چنین کاری کرده است.
عماد بهاور، رئیس شاخه جوانان نهضت آزادی و عضو ستاد میرحسین موسوی، از بازداشتشدگان پس از انتخابات ۸۸ است که ۲۳ خرداد ۸۸ بازداشت و ۷ مرداد ۸۸ و پس از تحمل ۴۶ روز زندان انفرادی با قرار وثیقه آزاد شد.
او سپس ۲۲ اسفند ۸۸ مجدد بازداشت و از سوی قاضی صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ۱۰ سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شد. این حکم از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تأیید شد. فریده غیرت، وکیل عماد بهاور همان زمان در مصاحبه با “روز” گفته بود که اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در نهضت آزادی سه اتهام موکلش است که در مورد هر سه اتهام اشد مجازات و علاوه بر آن به عنوان مجازات تتمیمی ۱۰سال محرومیت از حقوق اجتماعی برای وی در نظر گرفته شده است.
طاهره طاهریان، مادر عماد بهاور درباره حکم صادره برای فرزندش به “روز” میگوید: دو سال تمام قاضی شعبه ۱۵ یعنی آقای صلواتی از ارسال پرونده عماد به دیوان عالی کشور جلوگیری میکرد. با اینکه شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور، تقاضای اعاده دادرسی از سوی وکیل عماد را پذیرفته بود اما همچنان از ارسال پرونده به دیوان جلوگیری میشد. اما پی گیریها و دوندگیهای ما ادامه داشت تا بالاخره پرونده به دیوان عالی کشور رفت و دیوان حکم عماد را نقض کرد.
او میافزاید: پس از نقض حکم، پرونده را به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر فرستادند. آقای زرگر، قاضی این شعبه حکم ۵ سال حبس را برای عماد صادر کرد و هم از طرف قاضی و هم از طریق دفتر آقای پورمحمدی، وزیر دادگستری به ما گفتند حکم شکسته و ۵ سال شده است. ما با وجودی که ۵ سال هم برای عماد زیاد است و اصلا او یک روز هم نباید زندان باشد اما خوشحال بودیم که به هر حال ۴ سال از محکومیت عماد گذشته و به زودی آزاد خواهد شد. خوشحال بودیم و تشکر هم کردیم. فکر میکردیم کار تمام است ولی حکم را که به خانم غیرت، وکیل عماد ابلاغ کردند گفتند شده است ۷ سال.
خانم طاهریان میگوید: ما واقعا تعجب کردیم که چطور ممکن است حکم اینطور تغییر کند. خود عماد هم به شدت ناراحت و عصبی شده. اگر همان حکم ۱۰ سال را نمیشکستند و همان بود این قدر عماد ناراحت نمیشد که حکم ۵ سال او را کردند ۷ سال. با او ملاقات کردیم و به شدت ناراحت بود و میگفت اعتصاب غذا و اعتراض خواهم کرد. میگفت آخر چطور ممکن است در حکمی که قاضی صادر کرده دست ببرند و اینچنین تغییر دهند؟
مادر عماد بهاور پیشتر در مصاحبه با “روز” گفته بود که بازجوی فرزندش صراحتا گفته بود حکم او ۱۰ سال خواهد بود. خانم طاهریان افزوده بود گویا حکم صادره را بازجو گفته و قاضی فقط انشا کرده است چون همان حکمی را دادهاند که بازجو گفته بود.
اکنون سوال میکنم: آیا فشار بازجو یا نهاد خاصی باعث شده حکم ۵ سال به ۷ سال تغییر کند؟ میگوید: جز این نمیتواند باشد. من نمیدانم قاضی که قسمخورده قضاوتش را درست انجام دهد آیا درست است نظرش اینچنین تغییر کند؟ چقدر فشار روی او بوده که تغییر داده؟ چرا و به چه دلیل؟
او میافزاید: اینکه چطور تغییر کرده نمیدانیم ولی ما واقعا در وضعیت فعلی که همه صحبت از آزادی زندانیان سیاسی و تمام شدن جریانات ۸۸ است خوشحال بودیم بعد از آمدن آقای روحانی امیدوار بودیم که دیگر این مسائل تمام میشود اما میدانم باز هم ما اشتباه کردیم یا چی؟
مادر عماد بهاور سپس توضیح میدهد: ۱۰ سال محکومیت عماد با سه اتهام بود. یک سال برای تشویش اذهان عمومی، ۴ سال برای عضویت در نهضت آزادی و ۵ سال برای جلسه با سران نهضت آزادی. در حکم جدید اتهام تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام را برداشته و آن یک سال را کم کردهاند. یعنی قبول کردهاند که عماد تشویش اذهان و تبلیغ علیه نظام نکرده. از ۴ سال دیگرش بابت عضویت در نهضت آزادی هم دو سال کم کردهاند و دو سال مانده. اما ۵ سال بابت جلسه با سران نهضت آزادی همچنان سر جای خود است. حالا باید بگویند کسی که عضو نهضت آزادی بوده و علیه نظام تبلیغ نکرده، و اذهان را تشویش نکرده خب چه کارکرده که به او ۷ سال حکم زندان دادهاند؟ ۴ سال است همه جا برای پی گیری رفتهام و همه مسئولان متفقالقول گفتهاند که این حکم ظالمانه است. خب چرا این حکم ظالمانه را برنمیدارند؟ چرا میخواهند عماد را در زندان نگهدارند؟
خانم طاهریان با اشاره به تبرئه اعضای نهضت آزادی در تبریز میگوید: همه اینها را که کنار هم میگذارم مشخص میشود که با عماد دشمنی و لجبازی دارند هیچچیز دیگری جز این نیست. نمیخواهند او از زندان آزاد شود.
او میافزاید: نمیدانید در این ۴ سال که عماد زندان است و این مسائل وجود دارد، چه بر سر ما آمده و چقدر سختی کشیدهایم. همسر جوانش چشم به راه و در انتظار است. حالا به اینکه فضا دارد بهتر میشود امید داشتیم که باز با ما چنین میکنند و این برای ما و برای عماد خیلی ناراحت کننده است. چرا چنین میکنند. شما ببینید نامهای را که من به دفتر وزیر دادگستری داده بودم، زیر آن پاراف کرده بودند که حکم ۵ سال قطعی است حالا حتی همان نامه را هم به من نمیدهند.
سوال میکنم با توجه به اینکه حکم قطعی است چه خواهید کرد؟ میگوید: الآن بحث آزادی مشروط مطرح است. عماد چنین درخواستی نداده اما امروز که دادستانی بودم میگفتند کسی که حکمش زیر ۱۰ سال باشد بعد از گذراندن یک سوم حکم، و کسی که حکمش بالای ۱۰ سال باشد بعد از گذراندن دو سوم از حکم به صورت مشروط آزاد میشود. عماد اگر ۱۰ سال حکمش هم بود باز الآن باید آزاد میشد. او ۴ سال است که در زندان است. حالا که شده ۷ سال او مشمول این میشود و با توجه به اینکه وکیلش درخواست آزادی مشروط کرده او باید آزاد شود. ما امیدواریم در اعیادی که در پیش است و وعدههایی که برای آزادی زندانیان سیاسی دادهاند شامل عماد هم بشود.
مادر عماد بهاور در پایان میافزاید: توقع ما در وضعیت فعلی آزادی همه زندانیان سیاسی است. مگر این همه شعار آزادی زندانیان سیاسی را ندادند؟ چند ماه گذشته و ما در انتظاریم. آقای روحانی قول دادند این کار را بکنند. در تبلیغات انتخاباتیاش وعده دادند حالا چه شد؟ ما امیدوار شده بودیم که بعد از انتخابات بچههایمان آزاد شوند، امیدوار شده بودیم که دیگر اینگونه فشارها بر قاضی را نبینیم و یکباره حکم اینطور عوض نشود. ما اشتباه کردیم؟ امید ما اشتباه بود؟