نامه به روزنامه جمهوری اسلامی در مورد سرمقاله «مردم میخواهند بدانند»
روزنامه محترم جمهوری اسلامی
سرمقاله شماره ۴ اردیبهشت ماه ۶۱ آن روزنامه تحت عنوان «مردم میخواهند بدانند» با اشاره به کنایههای آشکار و با لحنی دور از ادب و قانون و اسلام مطالبی داشت که اگر چه صریحاً نامی از نهضت نبردهاید ولی هر خواننده وارد میفهمد که مقصود و یگانه هدف، حمله به نهضت آزادی ایران و سران آن بوده است.
در این مقاله کوتاه ده بار در تعبیرهای مختلف به این حزب و نمایندگانی که در مجلس دارد اعتراض شده است که چرا درباره «کودتای باند تبهکار فراصهیونسیالیسم که جناب قطبزاده کارگردانش بوده اظهارنظر نمیفرمایند؟» و مقاله با این جمله ختم میشود: «اینها باید موضع خودشان را در برابر توطئه اخیر روشن کنند زیرا این مسأله چیزی است که مردم میخواهند بدانند».
ما در پاسخ پرسش مصرانه شما جواب مختصر و مؤدب ذیل را مینویسیم و نشانه حسننیت و حقطلبی و تقوای شما را که میگویید قصدمان آگاه کردن مردم از نظرات ما و حقایق امور است، در درج فوری و کامل آن نامه و اطلاعیه نهضت را در این مورد که به پیوست است، خواهیم یافت.
آیا باور کردنی است که نویسنده سرمقاله از نطق قبل از دستور روز پنجشنبه ۲ اردیبهشت ماه آقای مهندس صباغیان که صرفاً برای خواندن اطلاعیه نهضت آزادی پشت تریبون رفته توطئه براندازی جمهوری اسلامی ایران را شدیداً محکوم کند و چنان غوغایی را پنج، شش نفر از نمایندگان بپا نمودند که آقای رئیس مجلس اعتراض محکم کردند، خبر نداشته و اگر بیاطلاع بودهاند نمیبایستی قبل از آن همه حمله و طعنه یک تحقیقی میکردند؟ و یا حداقل مطالب روزنامه خودتان را میخواندید که در شماره همان روز ولو با اختصار نوشته شده است. «آنگاه هاشم صباغیان قسمتی از اطلاعیه نهضت آزادی مبتنی بر محکوم کردن توطئه اخیر کودتا را قرائت نمود.»
آیا مردم نمیپرسند که آن باز گذاشتن فریادهای افترا و ناسزا و این بستن زبان و گفتن حق توضیح و دفاع از نهضت آزادی حکایت از چه غرضها و چه نقشهها مینماید! اخلاق و تقوای اسلامی حکم میکند که از اظهارات نابجایی که قبلاً در مورد توطئهها بر علیه ما شده است عذرخواهی بفرمایید و بیانیه نهضت آزادی را چاپ کنید و بعداً اگر خود را واقعاً سخنگوی مردم و خواهان آزادی عقیده و اظهارنظر در جمهوری اسلامی ایران میدانید با ما همصدا شده اولاً از همکاران خودتان بپرسید چرا تا بحال دهها اعلام موضع و اعلام نظر و حتی جوابهای قانونی نهضت آزادی به مقالات و نشر اکاذیب خود را درج نکردهاند و ثانیاً از مقامات قضایی سئوال فرمایند بر طبق کدام اصل قانونی اساسی و ماده قانونی روزنامه میزان را یازده ماه است در توقیف نگاه داشتهاند؟
با سلام و احترام
روابط عمومی نهضت آزادی ایران
۴/۲/۶۱