2203
1389/6/19
پیام صدر حاج سید جوادی به مناسبت سی و یکمین سالگرد درگذشت آیت‌الله طالقانی
به نام خدا
در سی و یکمین سالگرد وفات آیت‌الله سید محمود طالقانی، در روزگاری که استبداد نظامی و دینی بیداد می‌کند و مردم با تمام وجود ناکارآمدی و ظلم حاکمان را احساس می‌کنند، به یاد نازنین مردی از تبار اصلاحگران و پیش‌گامان مبارزه با استبداد و تحجر و حامی آزادی‌های سیاسی و عدالت اجتماعی دل خود را روشن می‌داریم.
سید محمود طالقانی از بزرگانی است که اگرچه در ماه‌های نخستین انقلاب، از جمع یاران پر کشید و به‌سوی رفیق اعلی سفر کرد، اما همان حضور اندک، تأثیری شگرف بر وجدان ملی جامعه ایران گذاشت؛ اعتدال و بردباری‌اش، مردم‌داری و سلم ذاتی‌اش، دین‌مداری و خدا خواهی‌اش او را محبوب واقعی قلوب مردم و مغضوب زور مداران و کج‌اندیشان ساخته بود.
اینجانب در تمام سال‌هایی که خدمت ایشان رسیده‌ام و بیش از سی سالی که از دیدار این دوست عزیز محروم بوده‌ام، هیچگاه به‌مانند این روزها فقدان او را احساس نکرده‌ام. منزل او پناهی برای همگان و درش به روی ستم خطاب می‌کردند و احساسی پدرانه نسبت به او داشتند. از چپ‌ترین «پدر» کشیدگان باز بود. مردم او را با لقب گروه‌ها تا سنتی‌ترین گروه‌های سیاسی و مذهبی او را ملجأ و حکمی برای رفع‌اختلاف‌ها می‌شناختند.
در چنین شرایطی که میهن ما گرفتار خودکامگان، زورگویان و بی‌تدبیران شده، نیروهای دلسوز دستگیر می‌شوند می‌طلبند، استقلال دستگاه قضا را به سخره می‌گیرند «هل‌من‌مبارز» و فعالان سیاسی را به زندان می‌اندازند، و رأی مردم را زینت می‌شمرند، پیروی از رویه پدرانه و مصلحانه طالقانی می‌تواند راهگشای این بن‌بست باشد.
اگرچه حاکمان امروز را چنان قدرت مطلقه گرفتار کرده که حتی برگزاری مراسم یادبود برای مرحوم طالقانی را به‌مانند بنیان‌گذاران نهضت آزادی ایران برنمی‌تابند، اما به دوستان و یاران و مبارزان توصیه می‌کنم که الگوی وحدت طالقانی را سرمشق کار خود قرار دهند تا امثال طالقانی‌ها پدید آیند و ایران عزیز از این شرایط اسف‌بار نجات یابد.
در پایان حاکمان را نیز توصیه می‌کنم به مردم بازگردند و به‌جای سرکوب مخالفان به تعامل بپردازند. اگر دوام قدرت با چنین روش‌هایی ممکن بود تا کنون تاریخ شاهد انقراض حکومت‌های دیکتاتوری و پیروزی ملت‌ها نبود.
بار دیگر یاد مبارز نستوه راه آزادی و عدالت و استقلال، آیت‌الله سید محمود طالقانی و یاران فقید دیگر مرحومان دکتر سحابی و مهندس مهدی بازرگان و تمامی دلسوزان ایران عزیز را گرامی می‌دارم.
والعاقبه للمتقین
احمد صدرحاج سیدجوادی
