آغوش اوین به روی امثال مرتضوی باز است
گفتگوی روزنامه همدلی با مهدی معتمدی مهر
کارشناس حقوق کیفری و عضو دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران
گزیده ای از گفت و گو:
بیش از آن که عدم اجرای حکم سبکی که علیه مرتضوی صادر شده است، ایجاد نگرانی کند، نکتهای که بیش از هرچیز به منافع ملی و اعتبار دستگاه قضایی ما لطمه میزند، عملکرد قاضی مرتضوی در طول حضور طولانی ایشان در دستگاه قضایی است. از سال ۱۳۷۸ که نام ایشان مطرح شد، واکنشی مفید و مثبت از سوی جامعه سیاسی و مطبوعاتی ایران دیده نشد. مرتضوی به عنوان «جلاد مطبوعات» و کسی که شمار زیادی از نشریهها و روزنامهها را توقیف کرد که ۵۲ فقره آن طی تنها یک روز بود عملکردی از خود ثبت و در تاریخ قضایی ایران بهجا گذاشت که نمونه آن حتی پیش از انقلاب و توسط ساواک هم دیده نمیشود. در عرصه حقوق کیفری یک طبقهبندی و تقسیم جرایم داریم که به جرایم علیه «اموال»، «اشخاص» و «امنیت» مربوط میشود. من فکر میکنم که آقای مرتضوی در طول تصدیشان در قوه قضاییه یک تقسیمبندی و طبقهبندی جدید و دیگری را به جرایم کیفری ایران اضافه کرد که آن جنایت علیه مطبوعات است و این عنوان باید به نام ایشان ثبت شود. باید بررسی کرد که آقای مرتضوی بنابر کدام صلاحیت اخلاقی و حقوقی و کدام اشراف به موارد حقوقی میتوانستند سالهای سال در جایگاه قاضی دادگاه مطبوعات و سپس دادستان تهران در دستگاه قضایی مسئولیت بگیرند؟موضوع اصلی این است که اقدامات خلاف آقای مرتضوی که خلاف قانون و منافع ملی است باید مورد بررسی قرار گیرد و دوباره تکرار میکنم که این، اقدامات و عملکرد مرتضوی است که شان دستگاه قضایی را زیر سوال میبرد.اجرای حکم ایشان میتواند از منظر پیشگیری عمومی موثر واقع شود. وقتی آقای مرتضوی از پلههای زندان اوین بالا بروند بسیاری از افرادی که طی این سالها از ایشان حمایت و با او همکاری میکردند، درمییابند که در زندان بر روی آنان نیز میتواند باز شود. اجرا نشدن حکم مرتضوی میتواند افکار عمومی جامعه را جریحهدار کند و به موج نا امیدی دامن بزند اما برعکس، اجرای حکم او میتواند به جامعه این پیام را بدهد که افراد متخلف در هر منصب و سمتی که باشند با برخورد قضایی روبرو خواهند شد.