فراخوان صلح خواهی بیش از ۳۱۰ فعال سیاسی، اجتماعی ، فرهنگی و دانشگاهی ایران
بیش از ۳۱۰ فعال سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و دانشگاهی ایران با انتشار “فراخوان صلح خواهی ملت ایران” نگرانی خود را نسبت به سیاست ها و برنامه های هسته ای دولت ایران بیان داشته و خواستار آن شدند که پیش از آنکه دیر شده و کشور دستخوش فقر و جنگ شود برنامه هسته ای ایران به حالت تعلیق درآمده و مذاکره با طرف های بین المللی از سرگرفته شود.
این جمع همچنین با ابراز نگرانی از برنامه های جنگ افروزانه آمریکا از شهروندان ایران خواسته اند که بیش از این سکوت را جایز ندانسته و نقطه نظرهای صلح جویانه و مخالفت خود را با جنگ به روش های مناسب ابراز دارند.
متن کامل فراخوان منتشره به شرح زیر است:
به نام خدا
فراخوان صلح خواهی ملت ایران
ضرب الاجل شورای امنیت سازمان ملل در مورد قطعنامه ی ۱۷۳۷ پایان یافته است و اعضای دائمی این نهاد بین المللی به علاوه آلمان در حال شور و رایزنی هستند تا دامنه ی تحریم های مستقیم و غیرمستقیم ایران را تشدید کنند. این در شرایطی است که دولت آمریکا با وجود مخالفت های فزاینده ی داخلی به موازات تلاش های خود در سازمان ملل، با مشارکت اسرائیل دامنه ی حضور نظامی خود را در منطقه افزایش می دهد تا به صورت برنامه ریزی شده تنش موجود در روابط ایران و جامعه بین المللی را وارد مرحله ی جدیدی کند.
نادیده گرفته شدن قطعنامه ١٧٣٧ شورای امنیت و عدم ارائه ی پیشنهاد سازنده توسط حکومت ایران خود زمینه ساز مجازات های نظامی و مالی و تحریمهای اقتصادی گستردهتر شورای امنیت خواهد بود و چشم انداز فقر و جنگ را در برابر مردم صلح دوست ایران قرار خواهد داد.
اگر روند تصویب قطعنامه های زنجیره ای توسط شورای امنیت سازمان ملل ادامه یابد و خدای نکرده دامنه ی آن به جنگ و حمله نظامی گسترش پیدا کند، پیامدهای شوم و ویرانگر آن مستقیما متوجه ملت ایران و به ویژه نسل جوان کشور خواهد بود که هیچ مداخله ای در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های هسته ای ندارد و همواره مخالفت خود را با تشدید تنش و به خطر افتادن صلح و امنیت اعلام داشته است.
ما شهروندان صلحطلب ایران در این شرایط بحرانی حق و وظیفه ی قانونی خویش میدانیم که صدای صلح خواهانه ی خود را به گوش ملت و دولتمردان کشور و مجامع بین المللی برسانیم و از صلح طلبان جهان درخواست کنیم که سکوت پیشه نکنند و برای پیشگیری از بروز فشار اقتصادی گسترده به مردم ایران و وقوع مجدد جنگ و خونریزی در منطقه دست یاری به ملت ما دهند.
ما اگرچه برخورداری از دانش و فن آوری هستهای را، صرفنظر از کاربرد تسلیحاتی آن، حق مسلم مردم ایران می دانیم، اما بر این نکته تاکید داریم که ملت ایران حقوق اساسی تر و مهمتری چون برخورداری از حق “مردمسالاری و حقوق بشر”، “امنیت و آزادی” و ” عدالت و رفاه” نیز دارد و کسب این حق نباید دیگر حقوق ملت را نفی و یا کمرنگ کند و خدای ناکرده سایه ی شوم جنگ و ویرانی را بر سر آنان بگستراند. به باور ما در این شرایط پیشنهاد مدیر آژانس بین المللی انرژی اتمی، جناب آقای محمد البرادعی مبتنی بر “تعلیق در برابر تعلیق” اقدامی آجل و دوراندیشانه برای پیشگیری از تحریم و جنگ است و می تواند سیاست “برد- برد” را شکل دهد و سازماندهی کند و بهانه را از دست آتش افروزان و جنگ طلبان بگیرد. همانگونه که در بطن این پیشنهاد نهفته است خط مشی “تعلیق در برابر تعلیق” از یک سو حکومت ایران را وادار می کند که تعلیق موقت را بپذیرد و داوطلبانه برنامه غنی سازی را تا مدت مورد توافق متوقف کند و از سوی دیگر فشارها و مجازاتهای اقتصادی علیه ایران را تا زمان مورد توافق طرفین به حالت تعلیق درآورد. راهکار دیگر می تواند پذیرش پیشنهاد گروه ۵+۱ با اصلاحاتی توسط جمهوری اسلامی ایران همراه با تعلیق و پیگیری مذاکرات باشد.
با توجه به این نکات، امضا کنندگان این بیانیه مصرانه بر سیاست اعتمادسازی در عرصه ی جهانی تاکید دارند و آن را از طریق تعامل با نمایندگان گروه موسوم به ۵+۱ و دبیرکل سازمان ملل امکان پذیر می دانند. به باور این جمع، تداوم سیاستهای تنشزا و سخنان و اقدام های تحریکآمیز نمایندگان حاکمیت در داخل و مجامع بین المللی، تنها دیوار بی اعتمادی گسترده میان ایران و جامعه جهانی را ضخیم تر خواهد ساخت و به نفع برنامه های کاخ سفید برای ایجاد یک اجماع بین المللی علیه تمامیت ارضی و منافع ملت عزیز ایران خواهد بود.
ما همچنین ضمن پرهیز دادن دولت بوش از هرگونه اقدام ماجراجویانه با هدف جنگ افروزی در منطقه و حمله به خاک ایران، نگرانی عمیق خود را نسبت به پیامدهای ویرانگر سیاست های جنگ طلبانه که با هدف تحت الشعاع قرار دادن شکست های داخلی و بین المللی و کمرنگ ساختن مشکلات فزاینده سیاسی و اقتصادی صورت می گیرد، بیان می کنیم. به نظر ما آغاز گفت و گوی دو جانبه ی رسمی، علنی و شفاف بین تهران و واشنگتن و نشستن پشت میز مذاکره بر مبنای یک برنامه از پیش اعلام شده، یکی از بهترین راه حل ها برای جلوگیری از بروز جنگ و خونریزی و گسترش ناامنی و اغتشاش در منطقه است.
جهانیان در این شرایط خطیر و بحرانی باید به این نکته واقف باشند که تشدید تحریمهای اقتصادی و حمله نظامی به خاک ایران برای همه طرفها به ویژه برای ملت عزیز ایران، چیزی جز جنگ و ویرانی، مرگ و فقر و فلاکت و عقبماندگی در پی نخواهد داشت و منطقه را به جهنمی سوزان تبدیل خواهد کرد.
عالیترین مقام های مسئول ایران باید بدانند که نباید با تبدیل مساله ی غنی سازی به یک موضوع حیثیتی، ملی و امنیتی، در عمل شهروندان و گروه های سیاسی ایران را از حق هرگونه ابراز نظر و بحث آزاد پیرامون این مساله ملی بازدارند و مطبوعات ، روزنامه نگاران و نویسندگان کشور را با تشدید جو سانسور و خودسانسوری از پرداختن به این مسئله ی ملی حیاتی که به آینده ی یکایک ملت ایران مربوط است محروم سازند. آگاهی حق مسلم ملت ایران است و مردم ایران باید به صورت شفاف و روشن بدانند که خطر جنگ روز به روز نزدیکتر میشود و برخی از مسئولان عالیرتبه نظام، با خط مشی متخذه و بهانه دادن به دست جنگ افروزان کاخ سفید، جامعه را در سراشیبی فقر و ویرانی قرار می دهند.
ما امضا کنندگان این بیانیه با توجه به وظیفه ملی و تاریخی خویش، بار دیگر مخالفت قاطع و روشن خود را با چنین سیاست هایی که چشم انداز آن چیزی جز تحریم اقتصادی و جنگ نیست، اعلام می کنیم و به مسئولان عالیرتبه کشور هشدار می دهیم که تا دیر نشده است به خود آیند و سیاست
“تعلیق در برابر تعلیق” و یا هر راهکار مفید دیگری را بپذیرند، چون فردا خیلی دیر است. از همگان نیز می خواهیم که بیش از این سکوت را جایز ندانند و نقطه نظرهای صلح جویانه و مخالفت خود را با جنگ به روش های مناسب ابراز دارند.
۲۳/۱۲/۱۳۸۵
محمد آزادى، هاشم آقاجری، فریدون آقاسی، سامر آقایی، سعید آل آقا، ناصر آملی، غلام حیدرابراهیم بایسلامی، عباس ابوذری، هادی احتظاظی، حمید احراری، طاهر احمدزاده، حسن احمدی، محسن احمدی، نعمت احمدى، محمود احمدیان، محمدرضا احمدی نیا، مصطفی اخلاقی، ساجد اردبیلی، کریم ارغنده پور، حسن اسدی زیدآبادی، مرتضى اشفاق، حمید آصفى، جلال اقتداری، علی رضا اکبرزادگان، علی اکرمی، مهدی امینی زاده، حجت انصاری، حسین انصاری راد، مصطفی ایزدی، کمال الدین بازرگانى، پروین بختیار نژاد، اکبر بدیع زادگان، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، فرشته بازرگان، محمد نوید بازرگان، مختار باطولی، روحاله باقرآبادی، مجتبی بدیعی، محمد بذرپور، ایمان براتیان، بهروز برومند، محمد بسته نگار، مهدی بسته نگار، محمد حسین بنی اسدی، عماد بهاور، محمد بهزادى، راضیه بوستانکار، مرضیه بوستانکار، جلال بهرامی، صفا بیطرف، مسعود پدرام، عباس پوراظهرى، سعید پورعزیزی، رضا پویان، محمود پیش بین، حبیب الله پیمان، مجید پیمان، سیدمصطفى تاج زاده، حمید تاجرنیا، عبدالرضا تاجیک، رضا تهرانى، غلامعباس توسلى، محمد توسلى، مجید جابرى، حمیدرضا جلائى پور، جلال جلالی زاده، علی جمالی، مجتبی جهانی،حبیب حاج حیدری، رضا حاجى، مجید حاجی بابائی، علی حاجی قاسمی، بهمن حافظى، سعید حجاریان، حمید حدیثی، علی حدیثی، حسین حریرى، حمید حسامی، بهزاد حق پناه، جمشید حقگو، فاطمه حقیقت جو، وحید حقیقی، على حکمت، ابوالفضل حکیمى، عبدالکریم حکیمى، مجید حکیمى، محمد رضا حمسى، فخرالدین حیدریان، جعفر خائف، هادی خانیکی، نبی الله خانزاده مرخالی، ابراهیم خدادادى، امیر خرم، حسین خطیبی، محمد خطیبی، خلیل خلیل پور، مجتبی خندان، ابراهیم خوش سیرت سلیمی، اسماعیل خوش محمدى، محمدعلى دادخواه، محمد دادفر، رسول دادمهر، مهدى دادیزاده، فریبا داودی مهاجر، محمود درد کشان، سعید درودى، محمود دل آسایى، عباس دهقان نژاد، مصیب دوانى، خشاریار دیهیمی، ابراهیم دینوی، فاطمه راکعی، امیر رزاقی، محمد صادق ربانى، تقی رحمانی، محمدجواد رجائیان، علیرضا رجایى، میر رزاقی، محمد صادق رسولی، احد رضائى، اصغر رضائى، بیوک رضائى، عبدالعلی رضائی، بهمن رضا خانى، سعید رضوى فقیه، حسین رفیعى، رضا رئیس طوسى، نفیسه زارع کهن، فیاض زاهد، جمال زره ساز، اکبر زمانی، محمد ابراهیم زمانى، پرویز زندى نیا، احمد زیدآبادى، محمد رضا زهدى، سید مجتبی سادات، علیرضا ساریخانى، جلیل سازگارنژاد، نسرین ستوده، عزت الله سحابى، فریدون سحابى، هاله سحابى، عیسی سحر خیز، محمد سرچمى، بیوک سعیدی، عبدالفتاح سلطانی، محمد جواد سلیمانی، علی سیاسی راد، محمدعلی سیدنژاد، خسرو سیف، سید محمد علی سیفزاده، محمود شاددل بصیر، ابراهیم شاکرى، تقى شامخى، على شاملو محمودی، محمد شانه چى، حسین شاه اویسی، حسین شاه حسینى، مریم شبانی، سعید شریعتی، حجت شریفی، کاظم شکری، مازیار شکوری گیلچالان، الله وردى شمبورى، ماشاءالله شمس الواعظین، احمد شیرزاد، سعید شیرکوند، هدی صابر، علی صالح آبادی، هاشم صباغیان، احمد صدر حاج سیدجوادى، رضا صدر، احمد صدری، سمیرا صدری، محمود صدری، جلیل ضرابی، على اشرف ضرغامى، فریدون ضرغامى، خسرو طالب زاده، اعظم طالقانى، حسام طالقانى، طاهره طالقانى، اکبر طاهرى، رئوف طاهرى، محمد طاهرى، امیر طیرانی، کیوان ظهرابی، محمد عطریانفر، روئین عطوفت، سید عظیم عظیمی فر، جواد علائی، علی علوی، علیرضا علوى تبار، محمدباقر علوى، رضا علیجانی، طاهر علیزاده، على علیزاده نائینى، محمد جعفر عمادى، محمود عمرانى، على اصغر غروى، علیرضا غروى، ماجد غروى، مسیح غروى، سعید غفارزاده، مسعود غفاری، على غفرانى، مهدى غنى، اسماعیل فاضل پور، محمدتقى فاضل میبدى، باقر فتحعلی بیگی، پویان فخرآیی، غفار فرزدى، شهین فرزین پژوه، فاطمه فرهنگ خواه، حسن فرید اعلم، بهرام فیاضی، احمد قابل، هادى قابل، حسین قاضیان، خسرو قشقایى، ماهرو قشقایى، رحمانقلى قلى زاده، نظام الدین قهارى، مصطفى قهرمانى، رحمان کارگشا، امیرحسین کاظمی، مرتضى کاظمیان، هادی کحالزاده، محسن کدیور، منوچهر کدیور، جمیله کدیور، على کرمى، علی رضا کفشکنان، پروین کهزادى، الهه کولائی، یعقوب کوثرى، محمد کیانوشراد، بهناز کیانی، بیژن گل افرا، فاطمه گوارایی، مسعود لدنى، حسین لقمانیان، احسان مالکی پور، محمد تقى متقى، رجبعلی مزروعی، حسین مجاهد، محسن محققى، نرگس محمدی، نوشین محمدی، محمد محمدى اردهالى، سید على محمودى، فرزین مخبر، حسین مدنی، سعید مدنى، احمد مدادی، ماشاءالله مدیحى، مرضیه مرتاضی لنگرودی، فرید مرجائی، مصطفى مسکین، رضا مسموعى، لیلا مصطفوى، عباس مصلحى، محمد جواد مظفر، رشید مظفر سردستی، مهدی معتمدی مهر، احمد معصومی، علی اصغر معین فر، علی اکبر معین فر، ضیاء مصباح، علی مقیمی، کاظم ملکی، مصطفی ملکیان، علی ملیحی، احمد منتظری، سعید منتظرى، خسرو منصوریان، کیوان مهرگان، سیدرضا موسوى سعادتلو، سید علی اکبر موسوی خوئینی، عبدالله مومنی، على مومنى، محمود مومنى، امیر میرخانى، سراج الدین میردامادی، وحید میرزاده، محمود نعیم پور، جعفر نقمی، محمود نکوروح، محمد تقى نکوفر، بهرام نمازی، سید حمید نوحى، فخرالسادات نوربخش، منوچهر نوربخش، صالح نیکبخت، احمد هادوی، هادى هادى زاده یزدى، ناصر هاشمی، سیدهاشم هدایتی، علیرضا هندى، رسول ورپایى، منصور وفا، باقر ولى بیک، على فرید یحیایى، ابراهیم یزدى، حسن یوسفى اشکوری، رضا یوسفیان، حسن یوسفیان آرانی.