هشدار دربارة نفت شمال
مطلبي كه ذيلاً از نظرتان مي‌گذرد به منظور حفظ استقلال جمهوري اسلامي ايران تهيه شده است. اگر صريحاً يا تلويحاً به تصميمات و يا عملكردهاي دولت اشاراتي دارد با نيت آگاهي دادن به مردم در جهت دعوت به خير، جلوگيري از اشتباه و ارشاد دولتمردان صورت گرفته است.
هموطنان عزيز:
در اين روزها كه ملت ستمديده ايران بار طاقت‌فرساي جنگ ناخواسته‌اي را به دوش مي‌كشد و سنگيني فشار اقتصادي قرارداد ننگيني را كه تحت عنوان ”بيانيه الحزاير“ به نامش امضاء نمودند بر پشت خود احساس مي‌كند، وزير نفت جمهوري اسلامي ايران نغمه جديدي در هياهوي تراژدي بحران آغاز كرده و در مصاحبه‌اي در اول شهريور ماه 65 از امضاء يادداشتي تفاهمي در همكاري با اتحاد جماهير شوروي در مورد استخراج نفت در حوزه جنوبي بحر خزر سخن به ميان مي‌آورد و اعلام مي‌دارد با توجه به اينكه شوروي‌ها در بخش‌هاي شمالي و مركزي درياي مازندران از امكانات فني برخوردارند استفاده از اين امكانات به صورت اجاره، پيمانكاري و خريداري آنها از مطلوبيت ما برخوردار است و شوروي‌ها نيز پس از آگاهي از مه مناقصه گذاشتن اين پروژه از سوي ايران موافقت خود را براي اكتشاف نفت و گاز اعلام كردند و موافقت شد پس از ديدار كارشناسان ايران در سپتامبر سال جاري (شهريور ـ مهر 65) نسبت به عقد قرارداد در اين زمينه اقدام شود. (اطلاعات اول شهريور ماه 65)
ملت ايران به خاطر قراردادي كه بيش از هشتاد سال قبل زمامداران جاهل و ناتوانش امضا نمودند سالها يوغ استثمار و استيلاي انگلستان را به دوش كشيد و عليرغم مجاهداتي كه در ملي كردن صنعت نفت نمود مدت 25 سال زير پنجه استعمار نامرئي آمريكاي جهانخوار اسير بود. حتي پس از آنكه با ايثار و جانفشاني و قيام يكپارچة خود به استبداد سلطنتي و استيلاي خارجي پايان بخشيد، با امضاء بيانيه الحزاير ـ كه امروز امضاء كنندگانش مي‌كوشند مسئوليت امضاء آن را به عهده يكديگر بگذارند ـ يكي از بزرگترين تعهدات مالي تاريخ ديپلماسي جهان را به عهده گرفت. با چنين تجربيات تلخ و گراني حق دارد اعلام وزير نفت را به منزلة به صدا درآوردن زنگ خطري عظيم و فاجعه‌اي جديد تلقي كند.
با آنكه قريب به يك ماه از مصاحبه مطبوعاتي و راديو تلويزيوني وزير نفت مي‌گذرد هنوز متن كامل مذاكرات مربوطه منتشر نشده است و تا آنجا كه ما مي‌دانيم گزارشي پيرامون آن به مجلس شوراي اسلامي تسليم ننموده‌اند. اين سكوت وحشت‌انگيز در حالي ادامه دارد كه قانون “ممنوعيت دولت از مذاكره و عقد قرارداد راجع به امتياز نفت با خارجي‌ها ”مصوبه آذرماه 1323 در ماده اول“ نخست‌وزير و اشخاصي كه كفالت از مقام آنها و يا معاونت مي‌كنند” را “از مذاكراتي كه اثر قانوني دارد و يا اينكه قرارداد امضا كنند راجع به امتياز نفت ممنوع” نموده است و در ماده دوم نخست وزير و وزيراني را كه براي فروش نفت و طرقي كه دولت ايران نفت خود را استخراج يا اداره كند با خارجيان مذاكره نمايند، موظف ساخته است كه جريان مذاكرات را به استحضار مجلس برسانند.
ضرورت افشا مذاكرات زماني روشن مي‌شود كه توصيه برخي از دست اندركاران را در مورد ”چرتكه نيانداختن“ درباره “بيانيه الجزاير” و اثرات شوم آن قرارداد كه ميليارد‌ها دلار ذخاير ارزي كشور را به امريكا تسليم نمود به ياد بياوريم.
از قانون فوق كه بگذريم قانون ملي شدن نفت مصوب اسفند ماه 1329 مقرر مي‌دارد كه “صنعت نفت در تمام مناطق كشور، بدون استثناء ملي اعلام شود تمام عمليات اكتشافي استخراج و بهره‌برداري در دست دولت قرار گيرد.”
در اينجا ذكر اين نكته لازم است كه اگر مذاكرات وزير نفت با مقامات شوروي پيرامون اكتشاف و استخراج نفت شمال توسط شوروي‌ها صورت گرفته است چنين مذاكراتي نقض آشكار قانون ملي شدن صنعت نفت مي‌باشد و اگر مذاكراتي مربوط به استخدام كارشناسان روسي براي اين امر بوده در اين كار، اصل هشتاد و دوم قانون اساسي كه استخدام كارشناسان خارجي از طرف دولت را جز در موارد ضرورت و آن هم پس از تصويب مجلس شوراي ملي ممنوع مي‌شمارد، ناديده گرفته شده است.
اگر از اشكالات قانوني فوق هم صرفنظر كنيم ـ كه هرگز نبايد چنين كرد ـ نظري اجمالي به سياست‌ها و روشهايي كه همسايه شماي ما، در ادامه اشغال ايران و راه انداختن مزدوران براي گرفتن امتياز نفت شمال در سالهاي قبل از ملي شدن نفت، و توطئه براي براندازي جمهوري اسلامي ايران پس از پيروزي انقلاب اعمال نموده است هر ايراني علاقمند به سرنوشت جمهوري اسلامي را نگران سرانجام اين مذاكرات مي‌سازد. بويژه آنكه حدود جغرافيائي منطقه “همكاري (با شوروي) در عمليات حفاري جهت اكتشاف نفت و گاز در درياي مازندران(1) مصاحبه وزير نفت روشن نشده است.”
مردم مي‌پرسند آيا تحقق شعار ”نه شرقي، نه غربي“ بدان صورت است كه فعاليت‌هاي جاسوسي امريكا پس از افشا جايزه ”بيانيه الجزاير“ بگيرد و توطئه براندازي شوروي‌ها پس از اعترافات افشاگرانه سران حزب توده پاداش “قرارداد نفت” به دنبال آورد؟ بدون ترديد نه مردم ستم كشيده‌اي كه قبل از انقلاب با دادن شعار ”نه شرقي، نه غربي“ جان خود را به خطر مي‌انداختند چنين انتظاري داشتند و نه جانبازان ايثارگري كه امروز به خاطر حفظ استقلال كشور فداكاري مي‌كنند بر اقداماتي چنين ذلت‌بار و اسارت‌آور صحه مي‌گذارند.
به نظر ما اقدامات مشكوك و يا لااقل مجهولي همچون مذاكرات در مورد نفت شمال كه احتمالاً استقلال اقتصادي و خداي ناخواسته استقلال سياسي كشور را به خطر مي‌اندازد نتيجه طبيعي سياست پنهان كاري و پرده پوشي و تبليغات دور از حقيقتي است كه توسط صدا و سيما و روزنامه‌هاي حاكميت اعمال مي‌شود.
ما لازم مي‌دانيم از شما هموطنان عزيز بخواهيم از دست‌اندركاران سياست كشور بپرسيد آيا پس از مصاحبه وزير نفت به وظائفي كه قانون اساسي به عهده ايشان نهاده است عمل نموده‌اند؟ سؤال كنيد:
1ـ آيا رئيس جمهور كه برابر اصل يكصد و سيزده قانون اساسي مسئول اجراي اين قانون است اقدام وزير نفت را هماهنگ با اصل يكصد و پنجاه و سوم كه ”هرگونه قرارداد كه موجب سلطه بيگانه بر منابع طبيعي و اقتصادي، فرهنگي، ارتش و ديگر شئون كشور گردد ممنوع“ شمرده است، مي‌بينند و آيا آماده‌اند كه طبق اصل يكصد و بيست و پنجم كه وظيفة امضاء موافقت‌نامه‌هاي دولت با ساير دولت‌ها را به عهده رئيس جمهور نهاده چنين موافقت‌نامه‌اي را امضاء كنند؟
2ـ آيا رئيس مجلس شوراي اسلامي تا كنون گزارشي مربوط به اين مسأله حياتي در مجلس دريافت داشته‌اند و اگر پاسخ منفي است كه طبق اخبار منتشره چنين است چه اقدامي در اين باره انجام داده‌اند؟
3ـ آيا دادستان كل كشور كه طبق ماده چهارم قانون “ممنوعيت دولت از مذاكره و عقد قرارداد راجع به امتياز نفت با خارجي‌ها” اجازه دارند وزرائي را كه از قانون فوق تخلف ورزند راساً تعقيب و محاكمه كنند تا كنون به وظيفة قانوني خود در اين مورد توجه داشته و آيا اطلاعات كافي براي رسيدگي به جريان امر، تشكيل پرونده و تعقيب متخلفين (در صورت تخلف) به دست آورده‌اند؟
و بالاخره آيا دست‌اندركاران صديق و مؤمني كه در رسانه‌هاي گروهي كار مي‌كنند و از دارائي اين ملت رنج كشيده ارتزاق مي‌نمايند در قبال حادثه‌اي به اين عظمت احساس تكليف نمي‌كنند؟ آيا وظيفه ندارند به هر طريقي كه صلاح مي‌دانند مردم را درجريان امر بگذارند؟
٭٭٭
وزير نفت در مصاحبه فوق به مذاكرات خود با شوروي‌ها پيرامون تشكيل كميته مشتركي به منظور بررسي شرايط مختلف ”براي عقد قرارداد صدور گاز و استفاده از لوله ترانزيت شوروي براي صدور گاز“ اشاره نموده است.
در اينجا لازم مي‌دانيم متذكر شويم كه اگر جمهوري اسلامي ايران به جاي اين كار، كه مستلزم راضي نگه داشتن سيستماتيك همسايه شمالي است به توسعه شبكه گاز در داخل كشور بپردازد، علاوه بر آنكه موجبات رضايت و آسايش ايرانيان را فراهم مي‌كند، از ورود روزانه يكصد و پنجاه هزار بشكه فرآورده‌هاي نفتي از قبيل نفت سفيد و خروج سالانه هزار و پانصد ميليون دلار ارز به نفع مردم جلوگيري خواهد نمود.
نهضت آزادي ايران به حكم وظيفه اسلامي و ملي خود پرده‌پوشي و پنهان‌كاري مسئولين كشور در مذاكرات مربوط به تفاهم و عقد قرارداد نفت با اتحاد جماهيرشوروي را مسأله‌اي قابل مطالعه و بررسي مي‌بيند و بي‌اطلاعي مردم و مجلس از مسأله‌اي چنين تعيين‌كننده و سرنوشت‌ساز را خطري بزرگ براي استقلال كشور اعلام مي‌دارد.
ولن يجعل الله للكافرين علي المؤمنين سبيلا(2)
نهضت آزادي ايران
27 شهريور ماه 1365
(1)نقل از مصاحبه وزير نفت (اطلاعات اول شهريور ماه 65)
(2). نساء، 141ـ و خدا هيچگاه براي كافران نست به اهل ايمان راه تسلط باز نخواهد كرد.
