نامه به وزیر اطلاعات در مورد اظهارت ایشان در مصاحبه تلویزیونی پیرامون نهضت و رهبران آن
جناب آقای ریشهری
وزیر محترم اطلاعات
محترماٌ جنابعالی در مصاحبه تلویزیونی خود در ۲۵/۱۱/۶۷ در مقام وزیر اطلاعات در مورد نهضت آزادی و رهبری آن اظهار داشتهاید که:
“ در صورتی که نهضت آزادی از وزارت کشور مجوز قانونی بگیرد در چارچوب قانون احزاب میتواند فعالیت حزبی داشته باشد اما به نظر من اعضای نهضت صلاحیت تشکیل حزب و گروه را ندارند. سران نهضت فهمیده یا نفهمیده آزادی فعالیتهای سیاسی را برای این میخواهند که کشور را تقدیم آمریکا کنند . . .
صبر و حوصله نظام با این افراد سودی نداشته و اگر باز هم بخواهند لجاجت کنند فکر میکنم نظام قاطعانه با آنها برخورد خواهد کرد و مصاحبه چند روز پیش اینها نشان داد که نمیخواهند دست از توطئه علیه نظام بردارند . . .
به نظر من ضرر این گروه منحرف از منافقین بیشتر است و آنها با تحریف اسلام و قرآن میخواهند به مقاصد سیاسی خود دست یابند.(۱)
اگر چه جنابعالی گفتهاید که نظر شخصی خود را ابراز میدارید اما شما به عنوان وزیر اطلاعات مصاحبه میکردهاید و در آن مقام و مصاحبه نمیبایستی نظر شخصی خود را اعمال کنید. البته شما هم نظیر هر شهروند دیگری حق دارید در مورد مسائل مختلف مملکتی، ازجمله مسئله احزاب و نهضت آزادی اظهار نظر کنید، اما اولاٌ نه با سوءاستفاده از مقام خود به عنوان وزیر اطلاعات و از صدا و سیمای جمهوری اسلامی و ثانیا نظیر هر شهروند دیگری بایستی مراعات مراتب قانونی را بنمائید و از هتک حرمت و اشاعه اکاذیب خودداری نمائید. بیانات جنابعالی به عنوان وزیر اطلاعات تجاوز از محدوده وظائف قانونی آن وزارتخانه و به عنوان نظرات شخصی نیز از مصادیق بارز هتک حرمت میباشد.
ماده ۱۰ قانون تاسیس وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در طی چهار بند (بندهای الف تا و) وظائف آن وزارت را تعیین کرده است. تشخیص صلاحیت اعضای رهبری گروههای سیاسی از جمله نهضت آزادی ایران جزو این وظائف نیامده است. جنابعالی قاعدتاٌ میدانید که ماده ۷ قانون احزاب، کسانی را که از تاسیس یا رهبری احزاب سیاسی ممنوع هستند معین کرده است و ماده ۱۰ این قانون کمیسیون ویژهای را که وزارت اطلاعات در آن عضویت ندارد، مسئول نظارت بر اجرای ماده ۷ نموده است. سران و مسئولین نهضت آزادی هر یک به فراخور حال خود از ۲۰ تا ۴۰ سال سابقه مبارزه علیه استبداد و استیلای خارجی و کوشش برای احیای دین و حفظ استقلال کشور را دارند. در جریان انقلاب و پس از آن نیز در سطوح مختلف به آرمانهای انقلاب خدمت کردهاند. نهضت آزادی نیز نزدیک به ۲۸ سال از تاسیس آن میگذرد نه تنها نهضت و مسئولین آن مشمول محکومیتهای موضوع ماده قانون احزاب نیستند، بلکه طی ۲۸ سال فعالیت، تلاش خود را صرف آزادی و استقلال ایران و تحقق ارزشهای اصیل اسلامی کردهاند.
از طرف دیگر نه نهضت آزادی و نه سران آن در هیچ دادگاه صالحهای محاکمه و محکوم نشدهاند که ماده ۷ قانون احزاب شامل حال آنها بشود.
مصلحت و سلامت مملکت در این است که جنابعالی خود را مقید به انجام وظیفه در چارچوب قانون و مقررات قانونی بنمایئد.
در برنامه صدا و سیمای جمهوری اسلامی جنابعالی به عنوان وزیر اطلاعات مصاحبه میکردید و اگر چه اظهار داشتید که نظر شخصی خود را ابراز میدارید اما اولاٌ سوء استفاده از امکانات صدا و سیما بوده است و ثانیاٌ برخلاف قوانین جمهوری اسلامی و موازین روشن شرعی، دست به اشاعه اکاذیب علیه نهضت زدهاید و مرتکب هتک حرمت شامل افترا و توهین به سران نهضت آزادی شدهاید.
اصل ۳۷ قانون اساسی با صراحت اعلام میدارد که “اصل برائت است و هیچکس از نظر قانون مجرم شناخته نمی شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت شود”. اصل سی و نهم هتک حرمت و حیثیت افراد را ممنوع اعلام کرده است و مرتکب به آن را مستحق مجازات دانسته است. جنابعالی این اصول را نقض کردهاید . تهمت “انحراف”، تحریف اسلام و قرآن، وطنفروشی و وابستگی به اجانب (آمریکا) به سران نهضت آزادی بدون اقامه هیچگونه دلیل و بیانیه قابل استناد و با توضیح و تفصیل کافی جرم و گناه است که نه در دادگاه الهی جوابی برای آن دارید و نه در هیچ دادگاه صالحی که تشکیل بشود. مقررات و قوانین مجازات اسلامی، مصوب مجلس شورای اسلامی، هتک حرمت، اعم از افترا و توهین را جرم شناخته است و بیانات جنابعالی انطباق با مفاد این مقررات دارد.
در شأن کسی که به عنوان مجتهد عادل در راس وزارت اطلاعات قرار دارد نیست که از محدوده شئون و موازین شرعی و قانونی خارج شود و این چنین با صراحت به کسانی که سالهای دراز از عمرشان را در خدمت به اسلام و ایران صرف کردهاند تهمت و افترا بزند. شما به عنوان وزیر اطلاعات هم مدعی نهضت شدهاید و هم به قضاوت نشسته و رای صادر کردهاید. در حالیکه قانون چنین اجازهای را نداده است.
ما ضمن تکذیب قاطع این اتهامات و اعتراض به اظهارات شما بار دیگر شما را مصراٌ به تمکین از قانون اساسی و قوانین موضوعه دعوت و نصیحت مینمائیم.
والسلام – العاقبه للمتقین
نهضت آزادی ایران
هشتم اسفندماه ۶۷
(۱) رسالت ۲۶ بهمن ۶۷