شماره: ۱/۱۶۸۷
تاریخ:۲۰/۰۵/۱۳۷۸
اعتراض به مواضع اخیر صدام حسین
صدام حسین در سخنرانی خود به مناسبت یازدهمین سالگرد جنگی که به دست او بر ایران تحمیل شد و از رادیو و تلویزیون عراق پخش گردید برای توجیه شکستهای پیدرپی خود، به عبث سعی کرد تا گذشته پرافتخار ایران را زیر سئوال برده و رهبران ایران را به سرقت اندیشههای تمدن عراق متهم کند. همه دنیا و مجامع بینالمللی صدام را آغازگر دو جنگ با دو کشور همسایه خود ایران و کویت میدانند. نامبرده جهت جبران این شکست و تجاوزگری، هر از گاهی چنین مطالبی را میگوید ولی پس از گذشت چند سال به جای تن دادن به تعهدات و مصوبات مجامع بینالمللی هر روز سخن بیهوده جدیدی بر زبان میآورد.
نهضت آزادی ایران در بیانیه مورخه اردیبهشت ۱۳۶۷ خود تحت عنوان “هشدار پیرامون تداوم جنگ خانمانسوز، نامه سرگشاده به رهبر انقلاب” از این که تداوم جنگ بعد از فتح افتخارآمیز خرمشهر نتوانست “صدام جانی بالفطره و دیوانه خطرناک” و یک “موجود مخوف، منفور و جنایتکار” را “مثل عقرب در همان حرکت اول زیر پای خود له کند” اظهار تأسف نمود. جنگ تحمیلی اگر چه با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بدون نتیجه مطلوب و ملموس به پایان رسید و به مسابقه خون و خرابی پایان داد، اما متأسفانه مقامات ادارهکننده و تصمیمگیرنده جنگ اجرای مفاد قطعنامه سازمان ملل را پیگیری نکردند و در نتیجه هیچ نوع قرارداد صلحی میان ایران و عراق به امضا نرسید و تکلیف خسارات جنگ نیز روشن نشد. بلکه برعکس، در مواردی، نظرات جانبدارانه از وی نیز مشاهده گردید و این امر آنچنان موجب گستاخی صدام شده است که او بتواند امروز مطالبی خلاف واقع و تحریککننده علیه ایران بیان کند.
نهضت آزادی ایران ضمن محکوم کردن این سخنان بیاساس صدام از دولت ایران میخواهد که برای اجرای همه جانبه قطعنامه ۵۹۸ – از جمله مواد مربوط به استرداد باقیمانده اسرای ایرانی در عراق و رسیدگی به غرامتهای وارده به ایران و نحوه پرداخت آنها – از طریق سازمان ملل متحد، عراق را تحت فشار قرار دهد و هر نوع بهبود روابط میان دو کشور و آزادی سفر زائران ایرانی به عتبات را به حل این مشکلات مشروط نماید.
نهضت آزادی ایران