درسهایی بزرگ از سیاست ورزی چهرههایی چون مهندس بازرگان و دکتر ابراهیم یزدی
دکتر بیژن عبدالکریمی
رحلت دکتر ابراهیم یزدی، یکی از همرزمان مهندس مهدی بازرگان و یکی از شخصیت هایی که نسل شان رو به پایان است و شاید تا دهه ها دیگر چهره هایی چون ایشان در کشور ما یافت نشود را به همه ایرانیان تسلیت می گویم.
ای کاش در اوایل انقلاب دانشجویان، روشنفکران و انقلابیون سوپررادیکال و جوان ما درک واقع بینانه تر، تاریخی تر، غیرانتزاعی تر و غیرتوهمی تری از جامعه داشته، با طرح شعارهای بسیار تند و افراطی و حمله به عقلانیت واقع بینانه بازرگان و ابراهیم یزدی زمینه های بزرگترین انسدادها و بحران ها و خشونت ها را فراهم نمی آوردند. امیدوارم دانشجویان و روشنفکران و نقادان سوپررادیکال و جوان ما از این تجربه تاریخی درس گیرند.
ای کاش جریان حاکم بر کشور و قدرت سیاسی در ایران از آغاز انقلاب از این آگاهی برخوردار بود که با حذف صادقانه ترین و پاک ترین سرمایه های اجتماعی منتقد زمینه رسوخ بی اصول ترین و فرصت طلب ترین و ریاکارترین افراد به جبهه انقلاب فراهم خواهد شد که همچون موریانه درخت انقلاب را از درون پوک و تهی خواهند ساخت. امید است که حاکمان ما از این تجربه درس گیرند.
دکتر ابراهیم یزدی در یکی از آخرین مصاحبه هایشان فرموده بودند آنچه سبب فروپاشی قدرت عظیم اتحاد جماهیر شوروی شد نه توطئه های غرب و آمریکا بلکه بی اخلاقی و فساد ساختاری در نظام حاکم بر آن کشور بود. متأسفانه این بی اخلاقی و فساد و دروغ ساختاری همچون سرطانی پیش رونده به عمیق ترین لایه های حیات اجتماعی و سیاسی ما رسوخ یافته است. از صمیم قلب آرزومندم سرنوشتی همچون فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی برای کشور ما روی ندهد. اما متأسفانه هیچ روزنه امیدی برای رهایی از فساد ساختاری در جامعه خود نمی بینم. بر همه ماست که بیش از سیاست به مرگ اخلاق در جامعه و حوزه سیاست در کشورمان بیندیشیم.
مهندس بازرگان و دکتر ابراهیم یزدی از زمره آخرین سیاست ورزانی بودند که اخلاق و اصول را در مقامی بالاتر از سیاست نشاندند. یادشان گرامی باد.