هویت ملی و حقوق شهروندی، بدیل واگرایی
امیرحسین جهانی
نشریه وطن یولی، شماره ۳۵، ۱۵ آذر ۱۳۹۹
ما ایرانیان در ناخودآگاه جمعی مان مدافع وطن و میهن دوست هستیم اما این گاهی کافی نیست و باید در خودآگاهمان هم فعال شده و به میدان بیاییم.
برخی موضعگیریها و فعالیتهای اخیر احزاب و شخصیتهای اصلاح طلب پیرامون مباحث واگرایانه در کشور قدمی خوب و لازم در این مسیر بود. در میان مطالب مطرح شده تاکید بر اهمیت حقوق شهروندی در چارچوب دولت-ملت ایران اهمیت راهبردی و بی بدیلی دارد. پادزهر گفتمانهای واگرا و ضد ایران گزینه راهبردی حقوق شهروندی در چارچوب دولت-ملت ایران بوده،هست و خواهد بود.
تلاش برای تضعیف اقتدارگرایی و توسعه حقوق شهروندی و گفتمان ملی گرایی در راستای دفاع از ایران،هویت،وحدت و تمامیت ارضی اش و حقوق شهروندی ایرانیان فارغ از تنوعات قومی و مذهبی یگانه راه حل است.
در کنار این تاکید بر وجوه مشترک ایرانیان از جمله مرزهای ایران به عنوان ملک مشاع و خانه همه ایرانیان از هر قوم و مذهبی بدون مرز سازی و قلمروسازی های کاذب جریانات تجزیه طلب، زبان مشترک و ملی فارسی که از دل زیست تاریخی و فرهنگی مشترک سربرآورده است، تلاشهای مشترک تاریخی برای دستیابی به حقوق شهروندی در بیش از صد سال اخیر طی جنبشهای مختلف و مقابله های حماسی و قهرمانانه با متجاوزان خارجی و اندک عوامل داخلی شان میتواند مقوم تلاشها برای دستیابی هرچه بیشتر و تثبیت حقوق شهروندی ایرانیان باشد.
سایر احزاب اصلاح طلب و نیروهای دموکراسی خواه و ملی نیز باید توجه خود را به این مقوله و آسیب شناسی واگرایان و تاثیرات منفی آنان بر فرآیند دموکراسی و تامین حقوق شهروندی ایرانیان در سرلوحه اقدامات گفتمان ساز خود قرار دهند و مانع از سرکوب مضاعف گفتمانی حقوق شهروندی و مصالح و منافع ملی بدست واگرایان ضدمیهن در کنار سرکوب آن بدست اقتدارگرایان شوند. راهبرد روشن ما دموکراسی،وحدت و اتحاد ملی و حقوق شهروندی همه ایرانیان هست.