پیام تسلیت حزب کارگزاران سازندگی ایران به مناسبت درگذشت دکتر ابراهیم یزدی
مورخ ششم شهریور ماه ۱۳۹۶
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای مهندس محمد توسلی
رییس محترم دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران
درگذشت دکتر ابراهیم یزدی دبیرکل فقید نهضت آزادی و از یاران وفادار انقلاب اسلامی را به شما و همه فعالان سیاسی تسلیت میگوییم .
دکتر یزدی از نسل سیاستمداران آزادیخواه ، میهن دوست و اسلام خواهی بود که در نهضت ملی ایران شکل گرفتند ، در انقلاب اسلامی به بار نشستند و در نهضت اصلاحات پخته شدند . درک آزادیخواهانه آن مرحوم از اسلام و ایمان ، تلاش برای آمیزش تجدد و تدین و نقش او در پیشبرد پیام انقلاب اسلامی در جهان غرب انکار ناپذیر است. امام خمینی رهبر فقید انقلاب اسلامی به ایشان اعتماد بسیار داشتند و پس از مسوولیتهای مهم در انقلاب و دولت موقت که به ایشان محول شد، مردم نیز با رای بالا او را به نمایندگی خود در مجلس شورای اسلامی برگزیدند تا نشان دهند که قدر سیاستمداران معتدل خویش را می دانند و پس از آن دوران و حضور در حاکمیت نیز با وجود محدودیت های سیاسی ایشان هرگز از کار سیاسی قانونی نا امید نشدند و یکی از جدی ترین جریانهای سیاسی و فکری اسلامی را رهبری کردند . جریانی که با استراتژی اتحاد و انتقاد به نوعی در میانه اپوزیسیون برانداز و حاکمیت ، اولین گروه سیاسی اصلاح طلبانه در زمانه خود بود .
بر این اساس است که ما فکر میکنیم اگر یاران شما به خصوص مرحوم دکتر یزدی بنا به اعتمادی که رهبر فقید انقلاب به ایشان داشتند ، اگر با تدبیر خویش و تحمل دیگران در حاکمیت می ماندند ، تجارب شیرینی از همکاری روشنفکران و روحانیان شکل میگرفت که این به نفع میهن و دین بود . اما بنا به نیت پاک آن مرحومان حتی در بیرون از حاکمیت این همدلی ادامه یافت و سنگ بنای فکر اصلاحات سیاسی شد .
فهم مصلحانه و معتدلانه دکتر یزدی از امر سیاسی و تلاش برای سیاست ورزی حرفه ای چه در بعد داخلی و چه در بعد خارجی برای همه ما اصلاح طلبان و فعالان سیاسی و اجتماعی درس آموز است . اینکه هرگز نه منفعل شویم و نه خشمگین و همواره مصلح و متدین بمانیم ، یک ارزش ملی است . دکتر یزدی چه در مقام یک دیپلمات در مذاکره با دنیای خارج و چه در جایگاه یک سیاستمدار حرفه ای در مذاکره با حاکمیت هرگز نا امید نشد و با وجود بی مهری های بسیار همواره فعالیت انتخاباتی را یک فریضه سیاسی می دانست . او پا به پای نسلهای مختلف سیاسی در ایران حرکت کرد و با وجود جفا و خطای برخی از جوانان و نو آمدگان چپ زده ای که نسبت به سنت سیاسی ” بازرگان – یزدی” موضعی رادیکال داشتند، هرگز کینه آنان را در دل نگرفت و همواره بخشش را بر انتقام ترجیح داد .این اخلاق سیاسی از مبانی دینی آن مرحوم شکل میگرفت که هرگز خود را فوق خطا نمی دانستند و انتقاد پذیر بودند و با وجود مبانی اصولی خویش ، خطاهای راهبردی و تاکتیکی خود را می پذیرفتند و از نقد خویش ابایی نداشتند.
در این راه او به استادش مرحوم مهندس بازرگان تاسی میکرد که مصلحی معتدل و سیاستمداری متدین بود.
اینک ما همه بر شانه های آن بزرگواران ایستاده ایم . مردانی که در اوج دوران سیاه استبداد پهلوی نا امید نشدند و چراغ نخستین تشکیلات سیاسی بر اساس وظیفه دینی را بر افروختند و بی هراس از افتادن به چپ و راست بر طریق راه میانه ، مسیری به سوی آزادی را گشودند . انتقادات تندروهای چپ و راست از ایشان هرگز سبب نشد چپ روی یا راست روی پیشه کنند و بجاست ایشان و مرحومان مهندس بازرگان و دکتر سحابی را از پیشتازان فکر اعتدال سیاسی و دینی در ایران معاصر بخوانیم .
زحمات ایشان هرگز از یاد ملت ایران نخواهد رفت و این محصور به یک جریان سیاسی نیست . تاریخ ناگفته های او را در سینه حفظ خواهد کرد و درباره او به انصاف قضاوت خواهد کرد .
مراتب تسلیت ما در حزب کارگزاران سازندگی ایران را بپذیرید و ما را در این غم جانکاه ، که به جاست از سوی دولت و مجلس و همه ی اصلاح طلبان پاس داشته شود ، شریک خویش بدانید .
برای شما و دوستان در نهضت آرزوی توفیق داریم .