تاریخ: ۱۷/۰۶/۱۳۶۰
اطلاعیه نهضت آزادی ایران به مناسبت سومین سالروز ١٧ شهریور
سه سال پیش در چنین روزی مردم مسلمان و دلیر ایران که در نماز پرشکوه عید فطر پیمان بسته بودند تا با تظاهراتی عظیم پایههای استبداد محمد رضاخانی را به لرزه درآورند، به میعادگاه عشق و خون یعنی میدان شهدا روی آوردند. رژیم شاه نیز که بیش از پیش پایههای حکومت خود را متزلزل میدید و به زعم خود برای بقاء راهی جز تکرار١۵ خردادی دیگر و کشتار و سرکوبی وسیعتر نمییافت، نیروهای نظامی و امنیتی خود را به سرکردگی خسروداد خائن در میدان شهدا مستقر ساخته بود. بدین ترتیب روز سرنوشتساز مبارزه علیه سفاکترین رژیم ایران فرا رسیده بود و مردمی که سلاحی جز ایمان و خلوص به راه خویش نداشتند باید یکی از دو راه شهادت یا فرار و شکست را برمیگزیدند. راه مردم مسلمان مبارز ایران شهادت و پیروزی بود.
از آن روز بزرگ شاید مهمترین واقعه را باید وحدت و کمک بیشائبه مردم دانست که خانههای خود را سنگر مبارزه کرده و آن را پناهگاه تظاهرکنندگان و زخمیان کرده بودند و جانهای خود را سپر بلای زخمیان مبارز قرار داده بودند. در آن روز خونین مردم هر چه داشتند از جان شیرین گرفته تا دارائی خود در راه پروردگار و آزادی ملت خویش بر طبق اخلاص گذارده بودند. در آن روز یکی از سربازانی که نمیتوانست شاهد کشتار بیگناهان و شریک ظالمان باشد، فرمانده عملیات نظامی را به قتل رسانید و با این کار اسطوره انسجام ضدمردمی ارتش را به یک باره فرو ریخت و خود نیز بلافاصله به خیل شهدا پیوست. هر چند آن جمعه خونین شهدای بسیاری بر جای گذاشت لیکن میوههای شیرینی برای رهایی مردم رنجدیده ما به ارمغان آورد:
١٧ شهریور مردم مؤمن ایران را برای دنبال کردن خواستههای برحق خود و مبارزه علیه استبداد و استعمار راسختر کرد. انقلاب اسلامی را گسترش داد و حربه ارعاب و کشتار مردم را بلا اثر ساخت. رژیم شاه که ساعاتی چند پس از کشتار میدان شهدا گمان میکرد که تا ٣٠ سال (!) دیگر مبارزه مردم سرکوب شده است، از فردای همان روز خود را با بسط اعتصابات و تکبیرهای شبانه که جهانی را به لرزه در میآورد مواجه دید و عاقبت پس از گسترش اتحاد مردم و راهپیمایی بینظیر تاریخ در ایام تاسوعا و عاشورا دریافت که آخرین سلاح خویش را نیز از دست داده است و انقلاب راه پیروزی مرحله نخست خود را به سرعت طی میکند. . .
آنچه مردم را به این مبارزه عظیم برانگیخته بود، حضور انگیزههای عمیق و شعارهای اساسی رهایی از سلسله استعمار و استبداد بود. این واقعی بودن شعارها، استمرار و قاطعیت رهبری انقلاب بالاتر از همه اتکاء بیشائبه به پروردگار و دوری از خودبینی و خواستهای شخصی و گروهی بود که پیروزی این انقلاب را فراهم آورد. اما دشمنان انقلاب اسلامی ما نیز آرام ننشستند و با علم به این حقایق کوشیدند تا صفوف مردم را جدا سازند و شعارهای اصلی اسلامی را منحرف سازند و وحدت مردم را چه از طریق تفرقهافکنی و شایعهسازی و خواستهای گروهی و چه از طریق القاء انگیزههای گوناگون غیر اصولی که قبلاً سخنی از آن در میان نبود به تشتت بکشانند. درسی که باید ما از ١٧ شهریور بیاموزیم این است که در برابر این دسایس برای تداوم و حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی راهی جز دنبال کردن شعارهای واقعی مردم و مطرح ساختن خواستههای برحق جامعه نمیتوان گزید زیرا که مردمی متحد و مؤمن را هیچ نیرویی نمیتواند به شکست بکشاند و با حصول اتحاد مردم و به خواست پروردگار بزرگ راهی جز پیروزی پیموده نخواهد شد.
نهضت آزادی ایران که در طول مبارزات دیرینه خود بخصوص در سالهای ۵۶ و ۵٧ همواره برای رهایی مردم تحت ستم از سلطه استبداد و استعمار در صف مقدم مبارزه تلاش میکرده است و از عوامل اصلی برگزاری نماز عید فطر و راهپیماییهای عظیم تاسوعا و عاشورا و اربعین برنامهریزی و سازماندهی بسیاری حرکات قبل از پیروزی انقلاب موجب گسترش و تعمیق انقلاب بوده است. در سومین سالروز شهدای جمعه ١٧ شهریور پیوند ناگسستنی خود را با شعارها و آرمانهای به حق مردم محروم جامعه تأکید میکند و علیرغم همه تهمتها و برچسبهای ناچسب هیچگاه تحت تأثیر جوسازیها قرار نخواهد گرفت و برای تحقق هدفهای مردمی انقلاب اسلامی و رهایی ملت از سلطه استبداد و استعمار و استثمار بر اساس تعالیم نجاتبخش اسلام به وظایف انسانی و اسلامی خود عمل خواهد کرد و همچنان به اعتقاد اسلامی خود استوار است. این وعده خداست که «العاقبه للمتقین» و وعده خدا حق است.
نهضت آزادی ایران