بیانیه شماره ۳ پیرامون انتخابات مجلس شورای اسلامی
ان الله یأمرکم ان تودوا الامانات الی اهلها
هموطنان عزیز:
نهضت آزادی ایران در بیانیههای شماره یک و دو اعلام داشت که انتخابات دومین دوره مجلس شورای اسلامی، جمهوری نوپای ما را بر سر دو راهی مهم و سرنوشتسازی قرار داده است. ماهها قبل از صدور این بیانیهها برای اولین بار در تاریخ ۲۰/۵/۶۲، اهمیت انتخابات در نطق قبل از دستور دبیرکل نهضت در مجلس مطرح شد که متأسفانه با جوسازی و تهمت و افترا روبرو گردید (برای اطلاع بیشتر به پیک نهضت شماره ۲۱ مراجعه فرمایید) و سپس نقش عظیم انتخابات و مشکلات برگزاری آن از سوی مقامات مسئول مورد تاکید و توجه قرار گرفت. رهبر عالیقدر انقلاب ضمن توصیه به اجرای قانون و عدالت و مشارکت عامه در انتخابات با بیانات ذیل به لزوم آزادی کامل انتخاب کنندگان تصریح فرمودند:
… اگر همه کسانی که در رأس پیشنهاد بکنند که فلان آدم را شما وکیل کنید ولیکن به نظرتان درست نباشد جایز نیست برای شما تبعیت کنید باید خودتان تشخیص بدهید که آدم صحیحی است تا اینکه بتوانید رأی بدهید. (۱۳/۱۰/۶۲)
آیتالله متظری تاکید فرمودند که:
«مردم خودشان دارای رشد و عقل هستند به شکلی عمل نشود که مردم بگویند افرادی را به ما تحمیل کردند و یا روحانیون و مقامات مسئول خود را قیم مردم میدانند.»(۲۳/۹/۶۲)
رئیس محترم جمهوری هم اعلام داشت که:
«…انتخابات آزاد خواهد بود و مسئولان باید راه را باز کنند تا مردم بتوانند در انتخابات شرکت کنند. دولت و وزارت کشور باید در مقام عمل در مقابل همه گروهها و تشکیلات بیطرف باشند و بگذارند همه امکانات انتخابات در اختیارشان قرار بگیرد کارشکنی، مانعتراشی مطلقاً انجام نگیرد.»(۱۲/۱۰/۶۲)
رئیس محترم مجلس نیز در خطبه نمازجمعه تهران چنین گفت که:
«هیچ اجباری ما از لحاظ قانونی انجام نمیدهیم و انتخابات، آزاد آزاد است که در آن مردم شرکت کنند» (اگر هم نخواستند نکنند)(۱۲/۹/۶۲)
ولی رهنمودها، توصیهها و بیانات فوق در صورتی میتوانند راهگشای سلامت انتخابات و شرکت مردم شوند که شرایط لازم برای انجام این امر مهم آماده گردد. این شرایط در تأمین آزادی و امنیت برای انتخابکنندگان و انتخابشوندگان و تعمیم عدالت در استفاده از رسانههای گروهی میان موافقان و غیرموافقان خلاصه میشود.
از آنجا که شرکت در انتخابات توسط مردم تکلیف و وظیفه است، تأمین آزادی و امنیت شرکتکنندگان برای دولت نیز وظیفه و تکلیف است. در شرایط کنونی که روزنامهها و رسانههای گروهی، راهپیماییها، اجتماعات، منابر و سنگر نماز جمعه در انحصار حزب و گروهی خاص قرار گرفته آیا افراد صالحی که وابسته به این گروه نیستند راهی برای ابراز و حتی اعلام نامزدی خود دارند؟ درچنین شرایطی آیا قاطبه مردم قادرند همه داوطلبان را شناخته و درمیان آنان انتخاب اصلح کنند؟ آیا بدون چنین شناختی شرکت واقعی در انتخابات امکانپذیر است؟
متأسفانه برخی مقامات مسئول، حاکمیت را که طبق اصل پنجاه و ششم قانون اساسی «از آن خداست و هم او انسان را بر سرنوشت خویش حاکم ساخته است. هیچکس نمیتواند این حق الهی را از انسان سلب کند و یا در خدمت منافع خود یا گروه خاصی قرار دهد» به طور انحصاری حق خود میشمارند.
این مقامات به جای برگردانیدن این حق الهی به ملت و تأمین شرایطی که مردم بتوانند آزادانه از این حق استفاده نموده و طبق قانون آن را به عنوان امانت به دست کسانی که مورد اطمینان هستند بسپارند، عملاً این حق را منکر بوده و از ادای امانت و اجرای قانون اساسی در تأمین حقوق ملت سرباز میزنند. اینان رهنمودهای امام و نصایح آیت الله منتظری در مورد آزادی انتخابات را نادیده میگیرند. گواه زنده این ادعای ما عدم موافقت با درخواست انتشار مجله، درخواست برگزاری سمینار انتخاباتی توسط نهضت آزادی، حمله به دفاتر ما و تخریب محل و ضرب و شتم سه تن از همکاران و بازداشت موقت چند تن دیگر و بردن اسناد و مدارک و اموال نهضت و عدم استرداد آنان و اجرای برنامههای تبلیغات منفی در صدا و سیما، روزنامهها، خطبههای نماز جمعه، نطقهای قبل از دستور مجلس و عدم درج مقالات ما در مطبوعات میباشد.
گواه تازهتر و زنده تر، اقدام مجدد ستاد عملیات مرکزی تهران در تاریخ ۲۱/۱۰/۶۲ است که طبق دستور دادستانی انقلاب نشریههای انتخاباتی نهضت (پیک ۲۱ تحت عنوان «آزادی و انتخابات»، پیک ۲۳ یا سرگذشت تأسفبار سمینار تأمین آزادی انتخابات) را که با اجازه مقامات ذیربط چاپ شده بود از غرفه کتاب نهضت و از میز روزنامهفروشیهای تهران و شمیران جمع نموده و در مواردی فروشندگان را مورد تهدید و توهین نیز قرار دادند. نتیجه این اقدام امتناع روزنامهفروشیها و توزیع جراید از پذیرش و پخش نوشتههای ما شده است. جالب اینجاست که علیرغم شکایات و اعتراضات مکرر ما به تخلفات فوق، هیچیک از مقامات مسئول کشور قدمی موثر در اصلاح برنداشتهاند.
هموطنان عزیز، نهضت آزادی ایران به حکم بار سنگین که در شرایط کنونی مملکت به دوش خود احساس میکند و با اعتقاد عمیقی که به اهمیت و نقش سرنوشتساز انتخابات دارد، علیرغم فشارها، تهمتها، و… برای تأمین آزادی انتخابات میکوشد و این آزادی را در معرفی کردن، در استفاده از رسانههای عمومی، د ر نامزد شدن و در رأی دادن برای مردم مطالبه میکند، زیرا نهضتیها خود انگیزه وکیل و وزیر شدن ندارند. بلکه تنها میکوشند با تأمین آزادی برای انتخابکنندگان و انتخابشوندگان و تضمین امنیت و عدالت، مردم را از عفریت یأس و ترس و بیتفاوتی به دور نگه داشته تا با شوق و شور و با اطمینان و اعتماد لازم در انتخابات شرکت کنند و نمایندگانی واقعی به مجلس مورد قبول همگان بفرستند. بدیهی است که آزادی انتخاب کنندگان بدون آزادی انتخاب شوندگان ارزش و اثری ندارد.
نهضت چنین انتخاب و چنان مجلسی را راهگشای حل مشکلات کشور میداند و از طرف دیگر همانطور که آقای مهندس بازرگان اعلام نمودهاند معتقد است که:
«انتخابات خالی از آزادی و نظارت ملی و مجلس حاصل از آن فاقد کمترین اثر برای اهداف فوق و عاری از اعتبار و ارزش از نظر شرعی و قانونی و حقوقی بوده هر اکثریتی که آورده شود و هر ادعایی که از استقبال و تأیید مردم بنمایند مردود و باطل است.»
هموطنان عزیز انتخابات آزاد ضامن بقای جمهوری اسلامی و قانون اساسی است. به جای بیتفاوتی و فرعی پنداشتن انتخابات برای تأمین آزادی به منظور مشارکت جدی در آن کوشش کنید.
لیس للانسان الا ماسعی و ان سعیه سوف یری.
نهضت آزادی ایران
۱۵/۱۱/۶۲