۱۸۷۹
۲۴/۵/۱۳۸۳
پاسخ به سخنان آقای دکتر عباس شیبانی
در خانه احزاب راجع به نهضت آزادی ایران
آقای دکتر عباس شیبانی عضو شورای مرکزی خانه احزاب در نشست مطبوعاتی مورخ ۱۹/۵/۸۳ اعضای شورای مرکزی و کمیته اطلاع رسانی خانه احزاب در خصوص نهضت آزادی ایران مطالبی بیان داشته اند که در اینجا به پاره ای از موارد به طور اجمال پاسخ داده میشود:
۱ـ برخلاف نظر ابراز شده ایشان، منشور وفاق احزاب شرط عضویت در خانه احزاب را داشتن پروانه فعالیت ندانسته است.
۲ـ آقای دکتر شیبانی میگویند: نظرهایی که الان از طرف حزب [نهضت آزادی] ارایه میشود، به هیچ وجه با اصولی که ما در ابتدای تأسیس مدنظر داشتیم مطابقت ندارد.
آقای دکتر شیبانی باید بفرمایند کدام یک از نظرات کنونی نهضت آزادی ایران با آنچه در مرامنامه مصوب ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۳۴۰ آمده است مطابقت ندارد؟
آیا آقای دکتر شیبانی همچنان خود را ایرانی ، مسلمان و مصدقی میدانند یا خیر؟ آیا همچنان به اعلامیه جهانی حقوق بشر و منشور سازمان ملل متحد که در مرامنامه اردیبهشت ۱۳۴۰ آمده است وفادار هستند یا خیر؟
آیا ایشان همچنان به حقوق اساسی ملت معتقدند یا خیر؟ اظهر من الشمس است که اگر کسی تغییر نظر و موضع داده باشد این آقای دکتر شیبانی هستند، نه نهضت آزادی ایران .
۳ـ در مورد فعالیتهای ایشان در نهضت مقاومت ملی بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲، سوابق تاریخی نشان میدهد که آقای دکتر شیبانی، ابتدا عضو کمیته دانشآموزان و رابط با کمیته مرکزی و سپس عضو کمیته دانشگاه نهضت مقاومت ملی شدند و یکی از جدیترین و مقاومترین چهره های دانشجویی شناخته شده بودند و به همین خاطر به زندان رفتند و از دانشگاه اخراج شدند. از ایشان که آن فعالیتها را به خاطر دارند و برخلاف بعضی از دوستانشان آن را انکار یا فراموش نکرده اند بایستی تشکر شود. اما از ایشان سئوال میکنیم که آیا دوستان و همفکران قدیمی ایشان که چند دهه علیه استبداد و استیلای خارجی مبارزه کردهاند، حق حیات دارند یا خیر؟ آیا به نظر ایشان تنها کسانی بایستی حق فعالیت سیاسی داشته باشند که با دیدگاههای ایشان و همفکرانشان موافق و همراه باشند؟
۴ـ آقای دکتر شیبانی دوام دو ساله دولت مصدق را با ۲۵ سال جمهوری اسلامی مقایسه کرده و آن را دلیل بر حقانیت دیدگاه سیاسی خود دانستهاند. به نظر ما نه کوتاهی عمر دولت دکتر مصدق و نه عمر ۲۵ ساله جمهوری اسلامی معیار حق و باطل بودن آنها نیست.
دولت دکتر مصدق از درون یک جنبش ضد استعماری برای ملی کردن صنعت نفت و قطع نفوذ دولت انگلیس آن هم در شرایط سخت دوران جنگ سرد، بر سرکار آمده بود و جمهوری اسلامی از درون یک انقلاب تاریخی کلاسیک شکل گرفته است، این دو را نمیتوان باهم مقایسه و آن را معیاری برای حقانیت مواضع سیاسی خود دانست.
۵ ـ برخلاف نظر آقای دکتر شیبانی رهبر فقید انقلاب هرگز نهضت آزادی ایران را منحل نکردند. جا دارد ایشان در اظهارنظرهای خود بیشتر دقت نمایند.
۶ ـ اگر آقای دکتر شیبانی واقعا معتقدند ۶۰ میلیون ایرانی با ایشان و مواضع فکری و سیاسی ایشان موافقند و کل اعضای نهضت آزادی ایران فقط ۵۰۰ نفر هستند، چرا ایشان و همفکرانشان نگران حضور و فعالیت نهضت آزادی ایران هستند؟ انگیزه فشارها، تضییقات و محدودیتها در۲۵ سال گذشته چه بوده است؟ آیا احزاب با اعضای محدود مانند نهضت آزادی ایران نبایستی عضو خانه احزاب باشند؟
آقای دکتر شیبانی همچنین در این نشست اظهار داشتهاند که: «باید دید آنهایی که ولایت فقیه را قبول ندارند، چه کاسهای زیر نیم کاسهشان است».
اولا ـ بسیاری از علما و مراجع برجسته ولایت فقیه را قبول ندارند. ثانیا ـ رهبر فقید انقلاب ولایت فقیه را از فروع دین میدانند که اعتقاد و عمل به آن در زمره مسایل تقلیدی است. ثالثا ـ در مجلس خبرگانی که قانون اساسی در ۱۳۵۸ به تصویب رسید، آیتالله طالقانی، به اصل مربوط به ولایت فقیه رای مخالف دادند. شایسته است آقای دکتر شیبانی در اظهارات خود رعایت موازین اخلاق و تقوای اسلامی را بنمایند.
۷ـ در اظهارات آقای دکتر شیبانی و یکی دیگر از اعضای خانه احزاب آمده است که شرط عضویت در خانه احزاب «اعتقاد و التزام عملی به قانون و ولایت فقیه است که نهضت آزادی ایران آن را قبول ندارد».
این بیان نادرستی است. در منشور وفاق احزاب تنها التزام به قانون اساسی و اسلامیت نظام و ولایت امر (براساس اصول مربوط در قانون اساسی) و التزام به جمهوریت نظام براساس اصل ششم آمده است.
(اصل ششم: در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکاء آرای عمومی اداره شود از راه انتخابات: انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها یا از راه همهپرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین میگردد).
نهضت آزادی ایران به قانون اساسی مصوب آذر ۵۸ رای داده است و به کرات التزام خود را به قانون اساسی اعلام نموده است اما به دفعات طی اعلامیههایی تناقضات و نقایص آن را متذکر شده است. در فروردین ماه ۱۳۶۷ نیز طی بیانیهای تحلیلی در ۱۶۰ صفحه مواضع فکری و سیاسی خود را پیرامون ولایت مطلقه فقیه ابراز داشته است.
۸ ـ آقای دکتر شیبانی و برخی دیگر از اعضای خانه احزاب در اظهارات خود علیه نهضت آزادی ایران مفاد و منشور وفاق خانه احزاب «در بند ب: قواعد رفتاری و الزامات و تعهدات مربوطه به آن» را زیر پا گذاشتهاند.
و العاقبه للمتقین
روابط عمومی
نهضت آزادی ایران