دعوت نهضت آزادی
ایران از هموطنان
برای
مشارکت در دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور
اینک که علیرغم قبول قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت از طرف ایران، چندی
است ارتش عراق به فرماندهی صدام و همکاری ناجوانمردانه فرصتطلبانی از
هموطنان منحرف شده از اسلام و ایران، گام برای تجاوز مجدد به خاک میهن
ما برداشته و استقلال و تمامیت ارضی ایران را تهدید کرده و لازم است
جانب دیپلماسی ایران در پایان دادن عادلانه و شرافتمندانه جنگ هشت ساله
قوی باشد، نهضت آزادی ایران همانطور که در نشریات ۲۳ تیر ماه و اول
مرداد ماه ۶۷ اعلام و دعوت نموده است، مجدداً از کلیه هموطنان شرافتمند
میخواهد که بهوظیفه دینی و ملی دفاع از خانه و خاک ایران و حقوق
ایرانیان قیام نموده بهصفوف رزمندگان فداکار و خدمتگزار ایثارگر
بپیوندند.
خوشبختانه، هم ارتشیان و سپاه و بسیج برای تجدید و تحکیم سدهای مقاومت
در برابر دشمن پیمانشکن برخاستهاند، هم داوطلبان فراوان از طبقات
مختلف ملت به سوی جبههها گسیل شدهاند و هم مردم محلهای تهدید شده با
حماسههای دسته جمعی و با سلاح و وسائل دستی به مقابله و کشتن و بیرون
انداختن لشکریان و نفرات تجاوز کنندگان پرداخته به فضل خدا به
پیروزیهای درخشانی نائل شدهاند که نباید تعطیل یا تضعیف گردد.
بدیهی
است که انجام وظائف دفاعی فوق به تناسب توان اشخاص و تخصصی که از
وجودشان عاید گردد، خواهد بود و ضمن آنکه نباید چرخهای حیات و حرکت ملت
و مسئولیتهای کشور از کار بیافتد ضرورت دارد که بهرهگیری از عشق و
ایثارها با سازماندهی و کارآیی صحیح و با حداقل تباهی و حداکثر بازدهی
صورت گیرد.
برای
مزید اطلاع هموطنان و بیان منظور و مطلب ذیلاً فرازهایی را از آنچه در
دو نشریه قبلی اعلام شده بود ولی در اثر تصرف عدوانی دفتر و وسائل
نهضت، انتشار محدود داشته است تجدید مینمائیم.
1ـ در
نشریه مورخ ۲۳/۴/۶۷ ( چهار روز قبل از اعلام قبول قطعنامه) تحت "عنوان
وظیفه دینی و ملی همگان در دفاع از تمامیت ارضی و استقلال ایران و از
حاکمیت ملی" از جمله چنین آمده است:
"نهضت
آزادی ایران… توجه همگان را به حساسیت اوضاع مملکت و جدی بودن خطر
تهاجم و تجاوز دشمن به داخل مرزهای کشور و تحریکات گسترده تجزیه کننده
مملکت جلب مینماید"
". . .
از مقامات تصمیم گیرنده مصراً میخواهد در سیاست و روشهای گذشته تجدید
نظر عمیق کنند . . . با ایجاد جو سیاسی و با حاکمیت ملی و تحمل و سعه
صدر اسلامی، شرایط لازم برای مشارکت همه اقشار ملت را در مقابل خطرات
تجاوز و تجزیه فراهم سازند"
". . .
صریحاً اعلام میدارد که این قصد و طمع صدام و حامیان او خیال ابلهانه
خام بوده تیرشان بدتر از دفعه اول به سنگ مقاومت همگانی ملت ایران و
خواری خودشان خواهد خورد"
". . .
صدام و حامیانش باید بدانند که اگر خدای ناکرده این پیش آمد شوم رخ دهد
ایران و ایرانیان برای دفاع از میهن و آئین خود بنا بر غیرت ملی و
فریضه دینی قیام دلاورانه و مقاومت سرسختانه خواهند کرد"
2ـ در
نشریه مورخ ۱/۵/۶۷ (پنج روز بعد از قبول قطعنامه) تحت عنوان "نظر نهضت
آزادی ایران در باره قبول قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت از طرف ایران" آمده
است:
". . .
قبول قطعنامه نه به معنای ختم غائله است و نه رسیدن ما به حقوق حقه
خودمان. جا دارد از جو سیاسی ظاهراً مساعدی که از چند ماه قبل علی رغم
تندروان چپگرا در صدد تأمین آن بودهاند حداکثر استفاده را در جهت تحقق
آنچه مطلوب و معهود در قطعنامه است بنمایند. از جمله تصریح گردد که
منظور از بازگشت به مرزهای بین المللی مرزهای توافق شده در قرارداد
۱۹۷۵ الجزایر است".
". . .
نباید اعلام قبول قطعنامه ما را خام و مطمئن نموده از برگشتهای روزگار
و از حفاظت موضع و سرحدات غافل گردیم . . . این احتمال همیشه وجود دارد
و این احتیاط همیشه ضرورت دارد که در صورت تجاوز مجدد به خاک و
خانهمان و تمامیت ارضی و استقلال ایران، رزمندگان ایثارگر دلاور و همه
مردم با آمادگی لازم قیام به دفاع ملی بنمائیم. به هیچوجه نباید حالت
رزمی و تدارک دفاعی از دست داده و ضعیف شود.
ولا حول ولا
قوه الا بالله العلی العظیم
نهضت آزادی ایران
10/مرداد/۱۳۶۷