جلد دوم اسناد، بخش اول، نشریات داخلی، شماره ۱۱، تاریخ ۸/۴/۴۲
دوران تدارک
سنگین نمیشد این همه خواب ستمگران
میشد گر از شکستن دلها صدا بلند
پس از مبارزات خونین و تظاهرات خشمآلود ۱۵ خرداد ـ مبارزاتی که در آن پیروجوان روشنفکران و عوام ـ دانشجویان و بازاریان و کارگران و پیشهوران همه و همه واقعا جان بر کف در صحنه مبازره آمده بودند و بهیچوجه از مرگ هراسی نداشتند تظاهراتی که برهبری روحانیون صورت گرفت و عملا احساسات ضد حکومتی و ضد استبدادی مبارزین با انجام وظیفه دینی آنان چنان آمیخته گردید که بصورت شدیدترین اعتراض سیاسی مبارزات اخیر نسبت به هیأت حاکمه دیکتاتور درآمد.
مبارزاتی که ارکان حکومت دیکتاتوری را به لرزه آورد و پایان عمر استبداد را بدنبال خواهد داشت. آری پس از این مبارزات اکنون حالت خاصی بر اجتماع ایران حاکم است. حالتی مملو از ابهام و استفهام توام با فعالیت و جنب و جوش. حالتی پر از بیم و امید همراه با مبارزه و از خود گذشتگی.
این حالت را معمولا با آرامش قبل از طوفان تشبیه میکنند و ما این تشبیه را کرارا دیدیم و به دلائلی هم تشبیه بیتناسبی نیست ولی به دلائل دیگر مناسبتر میدانیم که این حالت را دوران تدارک بنامیم دوران تدارک از آن جهت خصوصا مناسبتر است که فقط وضع دریا و حالت آماده طوفانی شدن آنرا تجسم نمیکند بلکه صف آرایی مسخره صخرههای ساحلی را هم بیان نموده که لختی بعد در زیر ضربات امواج خروشان و خشمگین دریا خورد خواهند شد و در قعر آب مدفون میگردند آشکار میسازد.
اکنوت اجتماع دوران تدارک را میگذراند بعد از آدمکشیها و وحشیگریهای هیأت حاکمه دیکتاتور و نکته و ادباری که نصیب او گردیده. بعد از آنکه هیأت حاکمه تمام قوای جنگی خود را به خیابانها کشید. بعد از آنکه در شهرها حالت فوقالعاده اعلام شد و حکومت نظامی برقرار گردید و مدتها تمام قوای نظامی و ژاندارم و شهربانی در حال آماده باش بسر بردند و بعد از آنکه هزاران نفر کشته و زخمی و دهها هزار زندانی و آواره از خانه و زندگی گردیدند آری پس از همه این ماجراها اکنون بصورت ظاهر اوضاع نیمه آرام بر اجتماع حاکم است ولی آرامشی پر التهاب و پر معنی و بسیار ارزنده. آرامشی که از آن جوش و خروشها پر بهاتر است. آرامشی که در آن مردم تدارک آینده میبینند و خود را برای وارد ساختن آخرین ضربه بر حریف و باز ستاندن همه حقوق و مزایای انسانی خود از چنگال غاصبین حکومت آماده میسازند. هیأت حاکمه نیز در این ایام تدارک میبیند. و تلاش میکند تلاشی نکبتبار و مذبوحانه و از مقایسه بین تدارک ملت و تلاش هیأت حاکمه است که افق روشن آینده، آیندهای پر از پیروزی و موفقیت آیندهای خالی از ظلم و استبداد و دیکتاتوری بخوبی هویدا میگردد.
اندکی دقت کافی است. تلاشهای هیأت حاکمه چه نیرو و امکانات جدیدی برای او ایجاد میکند؟ در این تلاشها به تعداد سربازانش افزوده میشود. یا برمیزان صمیمیت و فداکاری آنان؟ مقدار اسلحه و استحکاماتش افزایش مییابد یا نقشهها و طرحهای جنگیش کاملتر خواهد شد؟ قدرت مالی و درآمدش بالا میرود یا از حرص و آزش کاسته میگردد؟ آخر به کدامیک از این نتایج میتواند برسد؟ واقعیت اینست که در گذشته دیکتاتور سیاه از همه این امکانات در بالاترین حدش استفاده کرده است حتی از عالیترین حمایتهای یک پارچه سیاستهای خارجی که منافعشان در ایران بدست توانای فرزند رشید ملت دکتر مصدق دچار مخاطره شده بود برخوردار بود و از نیرنگهای گوناگون و تبلیغات همه جانبه و عوامفریبیهای مختلف و حتی از انواع مختلف تظاهر به مظلومیت و نظر کرده شدنها و قیافه حق بجانب گرفتنها و تضرع و زاری و التماس کردنها هم خودداری نکرده است معذالک باین روز افتاده که ترس و یاس سراپای وجودش را فرا گرفته و مربی و مستشار آمریکایی انتخاب نموده تا بهترین و سریعترین طریق فرار را به او بیاموزد و ساعتها تمرین پرش در هواپیما مینماید و در کنار خوابگاهش باند هواپیما ساخته است.
اما تدارک ملت: ملتی که با دست خالی با ملایمت و رعایت قانون و احترام به اصول اخلاقی با نداشتن اتحاد کامل و ندانستن کار تشکیلاتی با ضعف رهبری سیاسی. . . . . . . . . هیأت حاکمه در اوج قدرت را به این روز رسانیده. اکنون به خوبی درک کرده است که برای وارد کردن آخرین ضربه محتاج به وسائل و تجهیزات، به برنامه و نقشه، به قساوت و انتقام جویی به اتحاد وسیعتر و ارتباط منظمتر به تیزهوشی و خنثی کردن نقشهها و تبلیغات حریف به استقامت و پیگیری در مبارزه به سعه صدر و موقع شناسی به. . . میباشد و با دقت هر چه تمامتر میکوشد تا همه این امکانات را برای خود مهیا سازد ـ این یا واقعیت موجود و غیرقابل انکار است که ماحصل این دو تدارک بدون تردید «پیروزی ملت» خواهد بود. پیروزی بر استبداد و دیکتاتوری سیاه.
لولو سرخرمن
مسلمانان غیور:
این روزها ریزه خواران شاه زمزمه آغاز کردهاند که یک کودتا متعاقب آن یک دیکتاتور در کمین نشسته است. وای بر شما! ! زود. زود یک ۹ اسفند دیگر تدارک ببینید.
این ریزه خواران باوفا و این غلامان جان نثار باب مذاکره را با همه گشودهاند به کاسب و تاجر میگویند بعرض مراجع عالیقدر تقلید برسانید که اگر با دولت مذاکره نفرمایند دیکتاتوری صاحب اختیار مملکت خواهد شد.
علا رفقای فرماسیونی خود را جمع میکند و میپرسد که چه باید کرد؟
اگر از این خیراندیشان بپرسیم دیکتاتوری چیست قطعا خواهند گفت رژیمی منحط و غیرانسانی است. دیکتاتوری خون میریزد و نفسها را در سینه خفه میکند. اما مگر اکنون خون نمیریزند؟ مگر اکنون در ایران دیکتاتوری نیست؟ مگر در این مکتب دیکتاتوری هزاران نفر درس آدمکشی و جنایت نیاموختهاند؟ مگر این هیأت حاکمه گروه گروه مردم این مملکت را در زندانها زیر شکنجه نداده و نکشته است؟ کدام جنایت کدام آزادی کشی انجام نشده که بترسیم از دیکتاتوری آینده کدام روزنامه کدام مجلس تعطیل نشده که بعدا تعطیل شود؟ کدام ثروتی باقیست که دیکتاتور آینده بدزدد و بتاراج ببرد؟ کدام قانون در این مملکت اجرا میشود که او بیاید موقوف الاجرا گذارد؟ آیا جنایت و خیانت و خفقان هم بیش از این متصور است؟
مردم با ایمان بهوش باشید اگر امکان داشت که دیکتاتوری سیاه بیش از این عمر کند همینها که اکنون بفرمان دیکتاتوری ده هزار ده هزار میکشند زیر فرمان همین دیکتاتوری بجنایات خود ادامه میدادند. غرض از این زمزمهها اینست که شما مردم خشم بنیان کن خود را فراموش کنید مرگ عزیزانتان را ندیده بگیرید و باصطلاح محیط برای مذاکره «یعنی عقبنشینی ملت» آماده شود و دیکتاتوری از سقوط قطعی نجات یابد.
مردم با شرف بیایید بپرسیم خوب اگر ما از ترس لولوی سرخرمن تن به مصالحه دادیم پس این خونها که ریخته شد چه میشود پس خون مدرس، خون شهدای مشهد، خون شهدای ۳۰ تیر خون سردار شهید نهضت ملی دکتر حسین فاطمی، خون قندچی و بزرگنیا و شریعت رضوی، خون صدها نفریکه در قیام قهرمانی ۱۵ خرداد شهید شدند چه میشود. خون ده هزاران نفریکه ظرف ۴۰ سال بناحق ریخته شده است چه میشود؟
ای مبارزان بنام بشما میگوییم.
همه باید بدانید هر مصالحهایکه منجربه توقف مبارزات ملت و پایمال شدن خون شهدا راه حق و آزادی شود، هر مصالحهایکه منجربه نجات دیکتاتوری از زوال قطعی گردد خیانت بدین ملیت و خلاف نظر حضرت ولی عصر اوراحنا فداه بوده از طرف ملل مسلمان مردود است. دوران دیکتاتوری بسر رسیده و سیل خروشان اراده ملت میرود کاخ دیکتاتوری را در کام خود ناچیز کند. پای فشاریم. دشمنان ملت را بزانو درآوریم و کاری نکنیم که محمد علیشاه و لیاخف و امیر بهادر سر از گور برداردند و دادخواهی کنند که ما صد یک این جنایات را مرتکب نشدیم. چه شده با ما چنان کردید و اکنون چنین میکنید. گرچه دیگر حنای نیرنگها و تبلیغات دروغ دیکتاتور رنگی ندارد و رهبران نیروهای ضد دیکتاتوری هوشیارتر از آنند که فریب خورند معذالک نهضت آزادی ایران ضروری دید ملت ایران را آگاه کند که وقتی روزگار دیکتاتوری بسر رسید نوبت بشاگرد او نمیرسد و جانشین نظام سیاه دیکتاتوری یک دیکتاتور دیگر نیست بلکه جبرا رژیم نجاتبخش دموکراسی است.
بیایید مردانه تا مرگ دیکتاتوری بمبارزه آشتی ناپذیر خود ادامه دهیم.
آن عده از افراد زبون و ضعیفالنفسی که دیگر قدرت مبارزه با دستگاه دیکتاتوری مرتجع را ندارند باید بدانند که خون شهداء و از خود گذشتگی مبارزین راه حق وجهالمصالحه قرار نخواهد گرفت و این عده عرض خود میبرند و زحمت ما میدارند.
توصیه نهضت آزادی ایران بهمه مبارزین و پویندگان راه حق
پیمان ببندیم که:
۱ ـ فراموش کار نباشیم ـ جنایتها و خدمتهای گذشته افراد را همیشه در نظر خود مجسم بداریم ـ و هرگز گول تبلیغات دروغ پردازیهای هیأت حاکمه را نخوریم.
۲ ـ مبارزات را بطور مدام و پیگیر ادامه دهیم و هرگز آرام نگیریم.
۳ ـ با کار توضیحی وسیع و مستمر حتیالمقدور تبلیغات دروغ دستگاه را خنثی و ضعف امکانات انتشاراتی خود را جبران کنیم.
۴ ـ با دوستان مورد اطمینان ارتباط دائمی و دقیق برقرار کنیم.
۵ ـ از احتیاط و محافظه کاریهای بیجا که منتهی بمبارزه نکردن بشود حذر کنیم.
۶ ـ دقت نماییم که بیهوده بدام نیافتیم و نیروها را بیجا بهدر ندهیم.
۷ ـ سعی کنیم که فقط دیگران را مسوول بدبختیها ندانیم و آنرا مجوزی برای انجام وظیفه نکردن خود نشماریم. وجدان خود را در مقابل قصور خود گول نزنیم و راضی نسازیم.
۸ ـ سعی کنیم که تنها به امید دیگران ـ بامید پیشقدمی و رهبری دیگران نباشیم.
۹ ـ اگر قرار است در مبارزات برای خود راهنما و مرشد انتخاب کنیم در انتخابش دقت کنیم تا دچار رهبری زبون و مردد و غیر قاطع نشویم.
۱۰ ـ توصیه فوق را از نهضت آزادی ایران بپذیریم و برای همیشه آنها را در مبارزات آینده بکار بندیم و هرگز آنها را فراموش نکنیم.
نهضت آزادی ایران بهیأت حاکمه دیکتاتور و مستبد اعلام میکند که:
هرگز از پای نخواهد نشست. هرگز از بزندان کشیدن افراد خود هراس نخواهد داشت تا آخرین نفر و آخرین نفس این پرچم مقدس ضد استبداد و ضد دیکتاتوری را بر ویرانههای کاخ ظلم و ستم استوار خواهد داشت.
سخنی با خوانندگان
خوانندگان گرام ـ نمیدانیم تا چه حد از مشکلاتی که در راه تهیه یک شماره از این نشریه موجود است آشنایی دارید. نمیدانیم تا چه اندازه از سرنوشت نشریه شماره ۱۰ نشریهایکه در ۸ صفحه و بمناسبت پایان دو سال مبارزه شما مبارزین تهیه شده بود اطلاع دارید. بهرحال برای آگاهی شما از سرانجام شماره ۱۰ این نشریه مختصری با شما صحبت میکنیم.
برادران عزیز. مبارزین همپیمان و شما آحاد ملت مسلمان ایران و خارج از کشور در هر وقت، مخصوصا هنگامیکه سعی میکنیم در حدود (محدود) توانایی خود با شما بوسیله نشریه تماس پیدا کنیم و از نزدیک اخبار و جریانات و حوادث کشور خودتانرا برائتان بازگو کنیم و شما را در جریان بگذاریم هیچگاه باور نداریم که حاصل زحمات خودمانرا بتوانیم بدست شما برسانیم و هر آن منتظر هستیم که انقلابیون مثبت! ! و اشاعه دهندگان باصطلاح دموکراسی و ناسیونالیستهای قرن موشک ما و دیگر یاران ما را بازداشت و بزندانها گسیل دارند شماره گذشته نشریه داخلی نهضت آزادی ایران که شماره مخصوص آن بود مستثنا از این قاعده نبود. دژخیمان دیکتاتوری در لحظاتی که هشتمین صفحه از نشریه زیبا و کوبنده شماره ۱۰ ما که بمناسبت آغاز سومین سال مبارزه عمیق و ارزنده نهضت آزادی منتشر میشد و در زیر چاپ بود مورد حمله قرار دادند و متعاقب آن عدهای از انسانهای شرافتمند را بسلولهای زندان بردند.
اخبار
مجله تایم آمریکا در شماره ۱۴ ژوئن خود مقالهای در مورد وضع اخیر ایران نوشته است که خلاصهای از آن بدست ما رسیده که عینا نقل میشود:
هفته گذشته تهران برای مدت سه روز تبدیل بمیدان جنگ شد. جمعیت فریاد میکشیدند ـ مسلسلها بصدا در آمدند. . . ابتدا تظاهرات کوچکی در حوزه علمیه قم به پیشوایی آیت الله روحالله خمینی و همچنین در شهرهای دیگر به وقوع پیوست. مامورین پلیس دست بکار شدند و آیتالله الخمینی و ۱۵ نفر دیگر که هسته مرکزی مخالفین هیأت حاکمه را تشکیل میدهند توقیف نمودند. از اینجا طرفین جنگ را آغاز نمودند و صحنه آنرا بخیابانها وسعت دادند. فریاد مرگ برشاه ده هزار نفر مردم مسلمان و پیراهن سیاه و پابرهنه که با هزارها نفر دیگر که کم و بیش با سلاح سرد مسلح بودند خیابانهای پایتخت ایرانرا بلرزه درآورد. این جمعیت عکسهایی حمل میکردند. اگر چه محل اقامت شاه در این سه روزه سری بود معهذا صفوف سربازان که با تانک پشتیبانی میشدند بفوریت اطراف کاخهای سلطنتی در شهر و شمیران را محاصره نموده و کلیه راههای منتهی بآن را سد کردند در قلب شهر سربازان با لباسهای سبزرنگ در حالیکه انگشتان دستان آنها روی ماشه سلاحهای خود بود فقط تا ۴۰ دقیقه از شلیک خودداری کردند. آخرالامر هنگامیکه جمعیت با سپر قراردادن اطفال در جلوی خود بطرف ایستگاه رادیو و سایر ساختمانهای مهم دولتی حملهور شدند مامورین بیدریغ آنها را زیر رگبار آتش گرفتند. ابتدا جمعیت عقبنشینی کرده و دوباره جمع شدند و حملات خود را بخیابانهای اصلی آغاز کردند. . . لااقل هزار نفر در این تظاهرات مجروح شدند و میزان کشتهشدگان برابر اعلامیه رسمی ۸۶ نفر بود که بدون شک از این رقم بیشتر است اما از آنجا که گورستان عمومی شهر برای جلوگیری از تصادمات بعدی تحت نظر مامورین بود رقم صحیح کشتهشدگان معلوم نشد. . . برای اولین بار در چند سال اخیر حکومت نظامی اعلام شد و رفت و آمد از شب تا صبح ممنوع گردید باین امید که آرامش تا چندی برقرار بماند. . . در آخر هفته شاه از پناهگاهش خارج شد ولی طبق اعلام آقای اسدالله علم نخستوزیر قوا بحال آماده باش خواهند ماند و بآنها دستور تیراندازی داده شده است. این مقاله با کلیشه جالبی از تظاهرات ۱۵ خرداد که در آن عکسهای حضرت آیتالله خمینی در دست تظاهرکنندگان است همراه است.
روزنامه الکفاح شماره ۱۶۱۲ مورخ ۱۵ ژوئن ۱۹۶۳ ـ نماینده مصدق از سازمان ملل درخواست مداخله در جریانات ایران برای جلوگیری و لغو دستورات بکار بردن اسلحه نمود.
سازمان ملل متحد ۱۴ ژوئن. نهضت ملی ایران که تحت رهبری نخست وزیر سابق دکتر مصدق قرار دارد از دبیر کل سازمان ملل (اوتانت) و از کمیته رعایت حقوق بشر تابع سازمان ملل جدا درخواست نمود که در اجرای انتخابات آزاد در ایران و آزادی زندانیان سیاسی و جلوگیری از کشتارهای دستگاه حاکمه وارد اقدام شود.
دکتر شایگان که نماینده جبهه ملی ایران در خارج ایران است نامهای بسازمان ملل مبنی بر درخواستهای فوق تقدیم نمود. شایگان وزیر فرهنگ سابق ایران است و امروز استاد علوم اجتماعی در دانشگاه نیویورک است.
رادیو قاهره
حضرت شیخ شلتوت رای دادهاند که تمام افراد عرب از هر دستهای هستند وظیفه دارند با مسلمانان ایران همکاری کنند و هر دستوری علمای شیعه بدهند برای اهل تسنن فتوی است.
رادیو قاهره. حضرت جمال عبدالناصر اعلام داشت آنچه در مبارزات اخیر ایران بما نسبت دادهاند کذب محض است ولی اگر کمکی بتوانیم بکنیم کودتاهی نخواهیم کرد.