شماره :۱۴۶۹
تاریـخ :۱۴/۱۱/۷۲
نامه به رئیس جمهور، نخست وزیر و رهبران احزاب افغانستان
بسم الله الرّحمن الرّحیم و صلّی الله علی رسوله رحمهً للعالمین
سلام نهضت آزادی و ملت ایران
بر همکیشان عزیز همزبان، دلاوران افغانستان
جنابان آقایان برهانالدین ربانی رئیس جمهور، گلبدین حکمتیار نخستوزیر وسایر سروران، سلام ما سلام گرمی است که از دلبستگیهای دیرینه میجوشد و درد و رنج داغی است که از سوز دل شدیدمان نسبت به اوضاع فعلی برادران و خواهران آن سامان بر میخیزد.
فکر میکنیم که همه مسلمانان و آزادگان جهان با ما همدل و همدرد بوده، نهضت آزادی ایران را در آنچه از سر اخلاص با شما در میان میگذارد تصدیق و تایید نمایند.
در آن سالهای تاریک که ملت غیور و مظلوم افغان در زیر چکمههای دست نشاندگان از خدا بیخبر کمونیست دست و پا میزد و آن سالهای درخشانی که دلاورانه علیه اشغالگران جهانخوار برای نجات از اسارت و نیرنگهای شرق و غرب و رسیدن به آزادی و استقلال، زیر پرچم لا اله الا الله جانفشانی میکرد، مردم ایران و دیگر مسلمانان آگاه و علاقهمند در تب و تاب رنجها و شادیهای شما آرزومند رهایی و پیروزیتان بودند. شما خود شاهد و گویا بوده و هستید که دولت و ملت ما تا آنجا که در توانشان بود است از برادری و همکاری دریغ نورزیدهاند.
پس از پیروزی انقلاب افغانستان خدا را شکر کردیم که همسایگان رنجدیده فداکارمان سر انجام موفق شدند علیرغم صدها دسیسه و توطئه، دولت ائتلافی تشکیل داده، اداره کشور و ملتشان را در دست گیرند. بالاخره حق به حقدار رسیده و کلام حافظ شیراز تحقق یافت که:
صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند بر اثر صبر نوبت ظفر آید
اما صد افسوس و تعب که این پیروزی و یگانگی آفتاب لب بام و دولت مستعجل بود. اختلاف و خصومت شما آرزوها را بباد داد و خودبینی و خونریزی جای یکرنگی و پیروزی را گرفت، اختلاف و تقابل نه با استعمارگران و دشمنان بلکه در میان برادران هم هدف و همآیین و گروههای مبارز هموطن و همسنگر. مبارزانی که عناوین وحدت و اسلام را به پرچم و پیشانی خود زدهاند.
اگر تا دیروز تقصیر تفرقه و تخاصم و اسارت را به گردن سیاستهای خارجی میانداختید اینک چه کسانی را باید مسئول و مقصر این صحنههای وحشتناک دانست؟
برای ما ایرانیان دوستدار شما که نظارهگر برادرکشیهای دشمن شاد کن شما هستیم و برای هر مسلمان غیرتمند و هر انسان شرافتمند این معما خیلی دردناک و گیجکننده است.
هنگامی که مسلمان افغانی به خاطر حاکمیت خود یا روابط قومی و قبیلهای برادر و یا خواهر مسلمان افغانی را میکشد و عمل یهودیان دشمن پیامبر گرامی ما را در خیبر که «یخربون بیوتهم بایدیهم» بود با خمپاره و بمب تمرین میکند، دیگر چه اعتراضی میتوان به صربها و کرواتها کرد و چه ملامت یا نصیحتی میتوان به دولتهای الجزایر و مصر و دشمنان هندو و اسرائیلی نمود؟ شما چه دستاویز زیبایی به سیاستمداران غرب و کینه توزان دیرینه اسلام میدهید که مسلمانان را وحشیهای سزاوار خشونت و بردگی بنامند؟
وقتی ما در صفحه تلویزیون مشاهده میکنیم که مرد سالخوردهای با قبا و عمامی افغانی تیربار به دوش گرفته و از پشت پنجرهای در یک خانه ویران شده با خونسردی و دقت همشهری هم لباس خود را هدف مسلسل قرار میدهد، خون در رگهایمان به جوش میآید و از خود میپرسیم که آیا اینها احزاب و جمعیتهای اسلامی برای خدمت به اسلام و مسلمانان تشکیل دادهاند و یا کلام خدا که فرموده است «استحوذ علیهم الشیطان فانسیهم ذکرالله اولئک حزب الشیطان ان حزب الشیطان هم الخاسرون» تحقق یافته است؟
دوستان و برادران عزیز، جنابان آقایان ربانی، حکمتیار و سایر سروران،
چه مصلحت، چه ضرورت و چه شریعتی شما و سایر رهبران و هموطنان گرامیتان را بر آن داشته است که به خاطر پارهای احقاق حقها، رفع تبعیضات یا کسب موقعیتها مرتبا به زیر پا گذاشتن توافقها و شکستن آتش بسها پرداخته، آدمکشی و ویرانگری راه انداخته، بزرگترین و مهمترین حقوق ملت خود و مصلحتها و ضرورتهای اسلام و فرمان خدا را فدای خود یا پیروانتان کنید؟
آیا راه و چارهایجز این بزرگواری و فداکاری یا بازگشت به خدای احکمالحاکمین وجود دارد که رهبران، مسئولان و فرماندهان عالیقدر سر سختی و لجاج، چه در حفظ مقام و منزلت اکتسابی و چه در احراز مواضع و مزایای استحقاقی، به خرج نداده بلکه تشخیص و تصمیم را به نظرخواهی عمومی تحت نظارت ناظران بیطرف و یا حکمیت واگذار کرده و به هر تصمیم و حکمی که از این راه حاصل شد گردن نهند تا این جنگ و جدال جنونآمیز که چیزی جز نابودی نسل و ننگ ابدی به دنبال ندارد متوقف گردد؟
ما بدین وسیله از همه آقایان عظام و از ملت با کرامت افغانستان برادرانه و ملتمسانه چنین درخواستی را داریم و فکر میکنیم که حتی اگر مقامات و مناصب حکومتی با قرعهکشی تعیین شود، قبول این تقسیمبندی به مراتب بهتر از برادرکشی، بمب اندازی و گلوله افکنی فعلی خواهد بود.
ما از این دخالت و جسارت پوزش میخواهیم و از رحمت خداوند و توبه و توکل شما به درگاه ذوالجلالش مایوس نیستیم.
تعاونوا علی البر و التقوی و لاتعاونوا علی الثم و
العدوان و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
دبیر کل نهضت آزادی ایران
مهدی بازرگان