نامه به فرماندهان نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران
و به مسئولین سیاسی ـ عقیدتی
آقایان محترم و عزیز:
به موجب خبر روزنامه اطلاعات در ۲۱/۷/۶۵، رئیس کمیسیون دفاع مجلس شورای اسلامی در گردهمائی مشترک فرماندهان و مسئولان عقیدتی سیاسی نیروهای دریائی مطالبی در مورد سیاست دولت موقت درباره ارتش و هواپیماهای اف ۱۴ اظهار نموده است که خلاف واقع و موهن میباشد. از آنجا که روزنامهها عموماً در اختیار و کنترل حاکمیت قرار دارند و از طرفی بیان این مطالب به شکل نادرست در جمع فرماندهان ارتش حکایت از القاء شبهات سیاسی خاصی ممکن است بوده باشد لذا توضیحات زیر منتشر میگردد.
البته این اولین بار نیست که دولت موقت و آقای مهندس بازرگان یا آقای دکتر یزدی در مورد فروش هواپیماهای اف ۱۴ مورد اتهام قرار گرفتهاند و در گذشته بارها چه نهضت آزادی ایران و چه آقای مهندس بازرگان یا آقای دکتر یزدی به این مسئله پاسخ دادهاند معذلک بنا به مقاصدی اتهامات را تکرار کرده ما را وارد نمودهاند برای روشن شدن اذهان بار دیگر مبادرت به ادای توضیحات زیر بنمائیم.
۱ـ برخلاف ادعای نادرست و بیاساس رئیس کمیسیون دفاع مجلس شورای اسلامی، دولت موقت نه تنها قصد انحلال ارتش را نداشت بلکه با تمام قوا در برابر آن ایستادگی کرد، به عنوان نمونه آقای مهندس بازرگان در سومین پیام رادیو تلویزیونی خود در ۹/۱۲/۵۷ در مورد ارتش چنین گفتند:
”اما راجع به ارتش، به بهانه اینکه این ارتش امپریالیستی است و باید از بین برود… آنچه بطور خلاصه میتوانم عرض کنم این است که اگر بنا باشد ارتش به این دلیل که فرماندهان آن قبلاً در دستگاه استعمار و استبدادی بودهاند باید از میان برود بگوئید کدام یک از دستگاهها غیر از این است؟… چرا فقط ارتش را متهم میکنند. ارتش به قدر کافی مجهز و قوی بود که اگر میخواست به راحتی میتوانست انقلاب و مبارزه را سرکوب کند اما نخواست و نکرد. برای اینکه در داخل آن چه وظیفه و چه غیر از آن بخصوص در کادرهای از سرتیپ به پائین کسانی بودند که صمیمانه… به انقلاب و ملت پیوستند. البته ارتش هم مثل همه قسمتهای دیگر باید پاکسازی شود و خواهد شد…“
آقای دکتر ابراهیم یزدی، معاون نخستوزیر در امور انقلاب نیز در ۱۳/۱۲/۵۷ (کیهان) در پادگان نیروی هوایی درباره شایعه و تحریکات مبنی بر لزوم انحلال ارتش گفت:
”ما با انحلال ارتش مخالف هستیم. به نظر ما ارتش را با شکل فعلی باید حفظ کرد و بلافاصله یک سری برنامه در صدد ایجاد یک انقلاب فرهنگی در ارتش، گندزدائی ارتش از فرهنگ شاهنشاهی پیاده کرد تا با از بین رفتن ضوابط حاکم بر ارتش به تدریج بتوانیم یک ارتش ایدهآل برای یک حکومت اسلامی تدارک ببینیم.“
۲ـ مسئله فروش هواپیماهای اف ۱۴: پس از دریافت گزارشی از مسئولان وقت نیروی هوایی مبنی بر مشکلات نگهداری و به کارگیری آنها، در شورای انقلاب مطرح شده بود و از آنجا که تنها در کشور آمریکا (نیروی دریایی) و ایران (نیروی هوایی) از این هواپیماها در اختیار داشتند، و این هواپیماها حاوی قطعات فوق سری بود و فروش آنها به هیچ کشوری بدون موافقت دولت امریکا امکانپذیر نبود، لذا پس از نظری که شورای انقلاب در مورد بررسی امکان فروش آنها داد دولت از وزیر امور خارجه وقت خواست تا در این مورد با کاردار سفارت امریکا در تهران مذاکره به عمل آورد. تنها محدودیتی که معین شده بود عدم موافقت با فروش آنها به دولت اسرائیل و آفریقای جنوبی بوده است. نماینده دولت امریکا بعد از اولین مذاکره، اطلاع داد که اولاً دولت کانادا اعلام آمادگی خرید آنها را نموده است و ثانیاً برای اظهارنظر قطعی، نمایندگان ارتش امریکا باید از هواپیماها بازدید به عمل آورند. این امر که نمیتوانست مورد قبول ایران باشد باعث شد که مذاکرات در همان مرحله اول متوقف بماند.
همچنین به موجب گزارش مسئولان وقت نیروی هوائی مقامات آمریکایی در ایران در جریان انقلاب قطعات فوق سری هواپیماهای اف ۱۴ را جدا و با خود برده بودند. دولت موقت جهت استرداد این قطعات که متعلق به ایران میباشد با دولت امریکا به مذاکره پرداخت ولی دولت امریکا حاضر به تحویل قطعات فوق سری این هواپیماها به دولت موقت نشد و آنرا موکول به تأیید قراردادی سری نمود که در زمان رژیم سابق بین دولت ایران و امریکا به امضاء رسیده بود. چون این قرارداد نمیتوانست مورد قبول دولت موقت باشد هم مسئله تحویل قطعات فوق و هم فروش هواپیماها مسکوت باقی ماند ولی دولت موقت همواره تحویل آن قطعات را تعقیب و از سفارت امریکا مطالبه مینمود.
۳ـ جو سیاسی حاکم بر کشور در مورد سلاحهای پیچیده خارجی، در دوره انقلاب و بعد از پیروزی کلاً در جهت نفی نگهداری این قبیل سلاحها و یا خرید آنها بوده است، رهبر انقلاب در طی سخنرانیها و مصاحبههای خود بارها به این مطلب توجه کرده وآن را مورد بحث قرار داده بودند. بنابراین چه دولت موقت و چه شورای انقلاب تحت تأثیر چنان جوی مایل به فروش آنها شد.
مذاکره و بررسی اولیه برای فروش هواپیماهای اف ۱۴ مخفی و پنهانی نبود. در اوائل مرداد ۵۸ مسأله در مطبوعات و رسانههای گروهی وقت مطرح گردید و بحثهایی در موافقت و مخالفت با آن عنوان گردید. به دنبال این بحثها بود که موضوع مجدداً در اواخر مرداد ۵۸ در شورای انقلاب عنوان گردید و برخی از اعضای شورای انقلاب تغییر نظر داده و با فروش آنها ابراز مخالفت کردند. اما به هرحال طرح مجدد آن در شورای انقلاب مصادف بود با زمانی که به دلائل مشروحه در بند قبلی مسئله فروش اف ۱۴ها مسکوت مانده بود.
۴ـ بارها خواسته شده که تمامی مذاکرات شورای انقلاب بدون سانسور، یک جا منتشر شوند. این حق ملت ایران است که از مشروح مذاکرات شورای انقلاب باخبر شود. این اسناد نمیتواند و نباید در اختیار انحصاری حزب حاکم و وابستگان به آن باشد تا به میل خود درباره هر موضوعی که برای سرکوب مخالفین خودشان لازم دانستند، قسمتهایی را که فقط به نفع خودشان باشد آنهم با تحریف بیان کنند. حال این سئوال مطرح است که چگونه ملت ایران از محتویات این صورتجلسه و مذاکرات بیاطلاع نگه داشته شده است اما افرادی غیر مسئول، که عضو شورای انقلاب هم نبودهاند، نه تنها به مشروح مذاکرات بلکه ادعا مینمایند که نوارهای جلسات را در اختیار دارند در حالیکه مذاکرات شورای انقلاب اصلاً ضبط در نوار نمیشده است، هر طور که میخواهند به تحریف واقعیات میپردازند و متولیان هر زمان که خود را در تنگناهای سیاسی مییابند یکطرفه آنچه را که میخواهند سرهمبندی کرده به نام اظهارنظرهای اشخاص در شورای انقلاب مطرح میسازند.
حال باید پرسید که هدف سخنران از طرح این سخنان بیپایه و نسبت خیانت دادن به خدمتگزاران ایران و اسلام چیست؟ و چرا این آقایان هنوز هم بعد از گذشت هشت سال از انقلاب خود را مجبور میبینند به دولت موقت، آنهم در جمع ارتشیان حمله کنند؟ قطعاً برادران ارتشی ما بهتر از هرکس به عمق این بازی سیاسی توجه دارند.
این آقایان هم باید بدانند که برخی از مردم را برای مدتی میتوان فریب داد اما همه مردم را برای همیشه نمیتوان فریب داد.
دفتر مهندس مهدی بازرگان