۱/۱۹۱۳
۱۳۸۳/۲/۳
مدیرمسئول محترم روزنامه / خبرگزاری ها
باتوجه به درج مطلبی به نقل از آقای حمید انصاری، قائم مقام مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، در رسانه تحت مدیریت جنابعالی، در پاسخ به سخنان آقای دکتر مصطفی معین، نامزد محترم انتخابات آینده ریاست جمهوری، به دلیل اتهاماتی که در این نوشتار به نهضت آزادی ایران وارد کردهاند، خواهشمندیم که مطابق قانون مطبوعات، توضیحات زیر برای روشن شدن افکار عمومی در همان صفحه درج شود.
۱- آقای انصاری گفتهاند ” مرجع قانونی و تعیین شده از سوی حضرت امام و مجلس شورای اسلامی، رسماً نظر خودش را درباره اصالت و خدشه ناپذیری این سند مهم از آثار امام خمینی به آگاهی عموم و نهادهای نظام رسانیده است” قاعدتاً منظور ایشان از چنین مرجع قانونی ” مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی” است.
اگر این مؤسسه پیش از درگذشت رهبر فقید انقلاب تشکیل شده بود و ایشان در وصیتنامه خود، مؤسسه را مرجع رسیدگی و تأیید سخنان یا مکتوباتشان معرفی کرده بودند، ادعای آقای انصاری قابل قبول بود. اما بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در وصیت نامه به صراحت هر سندی را که پس از درگذشت ایشان منتشر شود تکذیب کردهاند، مگر اینکه خط و امضای متن به تأیید کارشناسان رسیده باشد. بدیهی است که مؤسسه یاد شده دارای صلاحیت کارشناسی خط و امضا نیست.
اگر منظور آقای انصاری این است که، براساس قانون مصوب مجلس شورای اسلامی، اصالت نامه منتسب به امام مورد تأیید قرار گرفته است، مصوبات مجلس به لحاظ شرعی و عرفی نمی تواند ناقض نص صریح وصیتنامه یاد شده باشد.
۲- ایشان خطاب به آقای دکتر معین گفتهاند : “در صحت و قطعیت صدور و اصالت خط و امضای نامه هیچ گونه تردیدی نیست”.در حالی که آیتاله سید حسین موسوی تبریزی ، دادستان کل جمهوری اسلامی ایران در زمان انتشار نامه و از نزدیکان امام، صراحتاً در حضور جمعی از مدرسین حوزه علمیه قم و سپس در مصاحبهای تأکید کردهاند که مرحوم سید احمد خمینی در حضورایشان و آقای سید علی اکبر محتشمی پور در دی ماه ۱۳۶۸ به مناسبت شکایت شادروان مهندس بازرگان دبیر کل فقید نهضت آزادی ایران از آقای محتشمی پور و درخواست کارشناسی خط و امضای نامه از سوی نهضت، به ایشان گفتهاند که نامه به خط خودشان (مرحوم سید احمد خمینی) است و نگران نظر کارشناسی خط هستند. به همین علت اصل نامه را به دادگاه مزبور ارائه ندادند.همچنین اگر موسسه چنین صلاحیتی را برای خود قائل بوده است، چه لزومی داشت که مرحوم سید احمد خمینی از عموی بزرگوارش، مرحوم آیتاله پسندیده ، برای تأیید صحت اصالت نامه درخواست کمک و گواهی کند ؟
مسلم است که، در شرایط موجود، آیت اله موسوی تبریزی از قلب واقعیت سودی نخواهند برد، اما در میان همفکران آقای انصاری کم نیستند کسانی که تأمین منافع خود را در گرو حذف نهضت آزادی ایران از صحنه سیاسی کشور، به هر شیوه ممکن، میبینند.
۳- آقای حمید انصاری از آقای دکتر معین خواستهاند که نظر مخاطب نامه (حجتالاسلام محتشمیپور) را استفسار کنند. جای این سئوال هست که چرا ایشان به سایر صحبتهای آقای محتشمی پور، که تلویحاً تأیید نظر نهضت آزادی بوده است، استناد نمیکنند؟ آیا ایشان این نقل قول از رهبر فقید انقلاب را که گفته بودند ” نهضتی ها با نظام مخالف نیستند بلکه با شما مخالف هستند ” (درج شده در هفته نامه نصیر، ۲۹/۹/۸۳ ، از سخنرانی حجتالاسلام محتشمی پور در شهرستان بوشهر) نیز میپذیرند ؟ آیا هر کس که با دیدگاه و عملکرد برخی از مسئولان مخالف باشد و عملکرد آنان را براساس فریضه دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر نقد کند حق حیات سیاسی در کشور را از دست می دهد ؟
۴- در هر حال، حتی با فرض انتساب قطعی نامه مورد بحث به رهبر فقید انقلاب، این موضوع که نظر یک شخص، گرچه در جایگاه مقام رهبری، در حکم قانون محسوب شود و بر پایه آن برای همیشه بتوان یکی از ریشهدارترین احزاب سیاسی ـ اسلامی کشور را از حق حیات سیاسی محروم کرد فاقد هرگونه وجاهت حقوقی و جایگاه قانونی است.
۵- اگر آقای حمید انصاری و همکاران ایشان نگران خدشه دار شدن یا سلب اعتبار سایر اسناد مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی هستند، باید توجه داشته باشند که پیگیری برای اثبات اصالت نامه مورد بحث و رد صلاحیت آقای دکتر یزدی برای ریاست جمهوری، نه تنها نتیجهای در این راستا نخواهد داشت بلکه پیامد طبیعی آن وهن رهبر فقید انقلاب و مخدوش شدن سایر اسناد مؤسسه مذکور خواهد بود.
روابط عمومی
نهضت آزادی ایران