۲۰۷۲

۲۲/۷/۱۳۸۷

جناب آقای حسین شریعتمداری

مدیر مسوول محترم روزنامه‌ی کیهان

با سلام ،

همان‌گونه که آگاهید، در شماره ۱۹۱۹۶ مورخ ۱۳ مهر ۱۳۸۷ روزنامه کیهان، زیر عنوان ” دکتر یزدی وطن‌فروش است” چنین درج شده است:

« در یکی از جلسات درون گروهی اخیر نهضت آزادی که با حضور چند تن از اعضای این گروه و برای استماع نظرات یکی از اعضاء تشکیل شده بود، عضو یاد شده دکتر یزدی دبیر کل نهضت آزادی را به جاسوسی برای آمریکا متهم کرده و پیشنهاد او مبنی بر دعوت از ناظران بین‌المللی برای نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری را «وطن فروشی» و مقابله با استقلال ایران نامید. این عضو نهضت آزادی در جلسه مزبور گفت اخیراً مطلع شده است که این پیشنهاد از سوی سفیر یک سفارتخانه اروپایی به دکتر یزدی دیکته شده است. وی در مشاجره‌ای که میان او و دبیر کل نهضت آزادی در گرفت خطاب به دکتر یزدی گفت : شما در دوران جنگ تحمیلی نیز به نفع عراق کار می کردید و نظر کیهان قابل قبول است که نهضت آزادی را ستون پنجم ارتش عراق در داخل کشور معرفی می کند، و دکتر یزدی در واکنش به اظهارات وی خطاب به او گفت: تو هم جاسوس کیهان هستی! و عضو یاد شده پاسخ داد: بر فرض که من جاسوس کیهان باشم، ولی پاسخ شما برای پیشنهاد دعوت از ناظران بین المللی که در عرف سیاسی «وطن فروشی» تلقی می شود چیست؟ و درباره همراهی نهضت آزادی با تبلیغات صدام علیه ایران چه توضیحی دارید؟ »

درباره موارد بالا، نکات زیر لزوم به یادآوری دارند:

نخست آن که تمامیت‌خواهان حزب پادگانی حاکم بر دولت که جنابعالی نیز افتخار پایه‌ریزی و طراحی سیاست‌های امنیتی و شبه مطبوعاتی آن را بر عهده دارید، در سه سال گذشته بارها از برگزاری جلسات عمومی و خصوصی این حزب قانونی چهل و هشت‌ ساله جلوگیری کرده‌اند. از این رو، ضمن تکذیب کل و جزء خبر بالا، که به عنوان خبر ویژه در صفحه‌ی یک کیهان درج و منتشر شده است، اعلام می‌کنیم که اصولا نه جلسه‌ای برای شنیدن نظرات یک عضو حزب تشکیل شده و نه کسی، چه به عنوان عضو یا غیر عضو، چنین گفتگویی با آقای دکتر ابراهیم یزدی انجام داده است.

 به جاست که جنابعالی که خودتان را از جمله ذوب‌شدگان در ولایت می‌دانید، با تاسی از قاعده‌ی انکارناپذیر فقهی “البینه علی‌المدعی” اعلام کنید که این خبر را از چه مجرایی به دست آورده‌اید. بدیهی است که عدم اثبات چنین ادعایی، افزون بر امکان پیگرد کیفری، شما را در معرض یک تردید عظیم اعتقادی و اخلاقی نیز قرار خواهد داد. از سوی دیگر، خبر ساختگی بالا به این پرسش نیز نمی‌تواند پاسخ دهد که با توجه به گذشت بیش از بیست سال از پایان جنگ تحمیلی، چرا فردی که تا بدان حد نسبت به مواضع نهضت آزادی ایران و دبیر کل کنونی آن معترض بوده است، هنوز عضویتش را در این حزب حفظ کرده و نسبت به پیشنهاد نظارت بین‌المللی نیز پس از گذشت نزدیک به یک سال واکنش نشان داده است. نویسنده‌ی محترم کیهان ظاهرا فراموش کرده است که از وضع عضویت این فرد گزارش تکمیلی عرضه کند.

دوم آن که به‌کارگیری واژه‌هایی مانند وطن‌فروش، ستون پنجم دشمن و جاسوس، علاوه بر آن که می‌تواند نوعی فرافکنی از سوی کسانی تلقی شود که پایداری نهضت آزادی ایران بر مشی آزادی‌خواهی و دفاع این حزب از انتخابات آزاد، سالم و منصفانه در طول نزدیک به نیم قرن با منافع فردی یا گروهی آنان در تعارض آشکار است، از جمله الفاظ و عبارات توهین‌آمیز و از مصادیق بارز افترا تلقی می‌شود. از این رو یادآور می‌شویم که کارکرد اصلی روزنامه‌ی کیهان، به مدیریت جنابعالی که با تشبث به چنین مطالبی قاعده یافته است، منطبق با جرایم موضوع مواد ۶۰۸ و ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی و نیز بند ۱۱ ماده‌ی ۶  و ماده‌ی ۳۰ قانون مطبوعات است و نقض صریح حقوق بنیادین ملت، مندرج دراصول فصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ارزیابی می‌شود.

سوم آن که اگر جنابعالی اندکی به حکم آیه‌‌های شریفه‌ی « فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه » عنایت می‌داشتید، لزوم توجه به این حقیقت اخلاقی را درک می‌کردید که در کنار اختلاف سلیقه و حتی تفاوت بینش سیاسی، آگاهی‌رسانی و انتشار صحیح نظرات مخالفان هرگز نباید مترادف با تحریف آن نظرات دانسته شود. نهضت آزادی ایران در دو بیانیه‌ی رسمی به شماره‌های ۲۰۴۴ و ۲۰۴۹ تحلیل تفصیلی خود را درباره نظارت بین‌المللی بر انتخابات، به عنوان یکی از ظرفیت‌های قانونی و در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و دیگر تعهدات بین‌المللی این نظام مطرح کرده و از این سازوکار به عنوان “راهکاری برای تقویت حاکمیت ملت و استقلال کشور” نام برده است. شایسته بود که روزنامه‌ی کیهان و مدیر مسوول آن، به جای برچسب‌زنی‌های مجرمانه و غیر اخلاقی به مخالفان اندیشه‌ی تمامیت‌خواهی که با سیره‌ی امامان شیعه (ع) و مبانی اخلاقی دین مبین اسلام در تعارض محض است، امکاناتشان را برای فراهم ساختن امکان طرح اصولی نظرات و مواضع موافقان و مخالفان نظارت بین‌المللی به کار می‌گرفتند.

چهارم آن که به نظر می‌رسد که متأسفانه آرمان‌های انقلاب اسلامی به حدی مورد فراموشی حاکمان بلامنازع قرار گرفته است که روزنامه‌ای که با بودجه‌ی عمومی اداره می‌شود و مدیر مسوول آن به وسیله بالاترین مقام رسمی کشور منصوب می‌گردد، بی‌پروا و بدون هیچ ملاحظه‌ای از امکانات امنیتی آن و شنود جلسات داخلی احزاب و گروه‌های سیاسی سخن می‌گوید. درج خبر انتشار یافته در روزنامه‌ی کیهان آشکارا بیان‌گر تعامل بی‌ضابطه و ناموجه مسوولان این نشریه با نیروهای امنیتی است.

ضمناً با اغتنام فرصت، یادآور می‌شویم که در یک نظام مردم‌سالار و در بینش اسلامی، صلاحیت هر مقام مسئول ازجمله با میزان نظارت آن مقام بر مجموعه‌‌ی تحت امرش قابل ارزیابی است و تداوم پشتیبانی از یک کارگزار نظارت‌ناپذیر می‌تواند به معنای وهن به مقام مافوق و از موجبات تضعیف مدیریت آن مقام باشد. بنابراین، تعدد و تکرار مطالب منتشر شده از این دست در روزنامه‌ی کیهان ضرورت تجدید نظر و تعویض نماینده‌‌ی مقام محترم رهبری در روزنامه‌ی یاد شده را دو چندان می‌کند.

با عنایت به موارد بالا، از جنابعالی می‌خواهیم که وفق ماده‌ی ۲۳ قانون مطبوعات ترتیب انتشار کامل این نوشتار را در اولین فرصت ممکن در روزنامه کیهان فراهم کنند. در غیر این صورت، موضوع از طریق مراجعه به مراجع قضایی پیگیری خواهد شد.

با احترام

روابط عمومی

نهضت آزادی ایران